✳️ قواعد مربوط به اسم (درسهای ۳۱- ۳۵) 🔺همراهی اسمهای دوهجایی مفرد با ضمایر متصل ملکی: 🖇اسمهای دوهجایی که صدای هجای اول‌شان پتخ یا خیریک و صدای هجای دوم کشیده (וֹ، וּ، ִי) است، مانند חַלוֹן، תִּפּוּחַ، סַכִּין، שִׁעוּר، צִפּוֹר، تغییری ندارند. 🖇در اسمهای دوهجایی که صدای هجای اول کاماتص و صدای هجای دوم کشیده (וֹ، וּ، ִי) است، مانند יָדִיד، אָהוּב، שָׁלוֹם، کاماتص تبدیل به شوا می‌شود. اگر حرف اول، حلقی بود، کاماتص تبدیل به خطف پتخ می‌شود. 👈שָׁלוֹם: שְׁלוֹמִי שְׁלוֹמֵנוּ שְׁלוֹמְךָ שְׁלוֹמְכֶם שְׁלוֹמֵךְ שְׁלוֹמְכֶן שְׁלוֹמוֹ שְׁלוֹמָם שְׁלוֹמָהּ שְׁלוֹמָן (درس ۳۱) 🔺اسم مصدر: 🖇الگو یا میشکال در اسم مصدر فعلهای سالم در باب پعل، به صورت زیر است: الگو: ~ִ~ּוּ~ 👇 (לְדַבֵּר) דִבּוּר= سخن 🖇اگر حرف وسط ریشه א یا ר باشد، الگوی اسم مصدر به صورت زیر است: الگو: ~ֵ~וּ~👇 (לְתָאֵר) תֵּאוּר= شرح 🖇در فعلهای ל"ה، ה تبدیل به י می‌شود: الگو: ~ִ~ּוּי👇 (לְשַׁנּוֹת) שִׁנּוּי= تغییر (درس ۳۳) 🔺کسره اضافه فارسی یا of انگلیسی که هم مالکیت و هم جنسیت را می‌رساند، می‌تواند در عبری به دو طریق بیان شود. ۱. با שֶׁל: קוֹל שֶׁל אִישׁ (صدای مرد)؛ לֵב שֶׁל זָהָב (قلب طلایی) ۲. با کنار هم نهادن اسمها در رابطه‌ای وابسته که سمیخوت یا ترکیب اضافی نامیده می‌شود. در این حالت، שֶׁל حذف می‌شود: קוֹל אִישׁ (صدای مرد)؛ לֵב זָהָב (قلب طلایی) 🔅در حالت سمیخوت یا ترکیب اضافی، اگر هر دو اسم معرفه باشند، اسم اول (مضاف) حرف تعریفش را از دست می‌دهد: הַקּוֹל שֶׁל הָאִישׁ=> קוֹל הָאִישׁ הַלֵּב שֶׁל זָהָב=> לֵב זָהָב (درس ۳۵) 🔺از آنجا که در سمیخوت، اسم اول (مضاف) معرفه است، اما حرف تعریف نمی‌گیرد، همه حروف اضافه‌ای که بر سر آن می‌آید، صدای اولیه خود را نگه می‌دارد: בַּסּוֹף שֶׁל הַסִּפּוּר= בְּסוֹף הַסִּפּוּר לַסּוֹף שֶׁל הַסִּפּוּר= לְסוֹף הַסִּפּוּר (درس ۳۵) 🔺در حالت سمیخوت، اسمهای اول معمولا دچار تغییرات صدایی درونی می‌شوند. اسمهای زیادی وجود دارد که تغییرات صدایی درونی شامل حالشان می‌شود، درحالیکه اسمهایی هم تغییری ندارند. در این سطح، یادگیری تمامی آن قوانین زود است، اما شماری از آنها بیان می‌شود. 🖇اسمهای مفردی که در سمیخوت بدون تغییر باقی می‌مانند: ۱. اسمهای تک‌هجایی با صدای کشیده (וּ، וֹ، ִי): הַשּׁ‏יִר שֶׁל צִפּוֹר= שׁ‏יִר צִפּוֹר ۲. تمامی اسمهای سه‌گلی (اسمهای دوهجایی که صدای هجای دوم آن سه‌گل است): הַמֶּלֶך שֶׁל הָעוֹלָם= מֶלֶך הָעוֹלָם 🔅اسم חֶדֶר از این قاعده مستثناست و در حالت سمیخوت، تبدیل به חֲדַר می‌شود: חֶדֶר שֶׁל אֹכֶל= חֲדַר אֹכֶל (اتاق غذاخوری) ۳. اسمهای دوهجایی که صدای هجای اولشان پتخ یا خیریک است و صدای هجای دوم کشیده (וּ، וֹ، ִי): חַשִּׁעוּר שֶׁל הַתַּלמִיד= שִׁעוּר הַתַּלמִיד (درس دانش‌آموز) ۴. تمامی اسمهای تک‌هجایی: הָעַם שֶׁל יִשְׂרָאֵל= עַם יִשְׂרָאֵל 🖇اسمهای مفردی که تغییرات صدایی درونی دارند: در تمامی اسمهای مفرد دوهجایی که صدای هجای اولشان کاماتص است و صدای هجای دوم کشیده (וּ، וֹ، ִי)، کاماتص تبدیل به شوا می‌شود: הַשָּׁלוֹם שֶׁל הָאִישׁ= שְׁלוֹם הָאִישׁ (درس ۳۵) 🔺در سمیخوت، هر دو اسم (مضاف و مضاف‌الیه) با هم، یک مفهوم پیوسته شمرده می‌شوند، از این رو، کلمه اول تکیه خود را از دست می‌دهد و تنها تکیه کلمه دوم باقی می‌ماند. تغییرات صدایی درونی هم به همین خاطر رخ می‌دهد که جای تکیه کلمات جابه‌جا می‌شود. (درس ۳۵) 🔺اسمهای مفرد مؤنثی که به کاماتص و هی ختم می‌شوند، تبدیل به پتخ و تاو (ـַـת) می‌شوند: הַדּוֹדָה שֶׁל הַיֶּלֶד= דּוֹדַת הַיֶּלֶד 🔺اسمهای مفرد مؤنثی که به ת ختم می‌شوند، بدون تغییر باقی می‌مانند: הַדֶּלֶת שֶׁל הַבַּיִת= דֶּלֶת הַבַּיִת (درس ۳۵) 🔺اسمهای جمع در سمیخوت: ۱. اسمهای جمع منتهی به ִים و مثنای منتهی به ַיִם به ֵי تبدیل می‌شوند: הַתַּלְמִידִים שֶׁל הַכִּתָּה= תַּלמִידֵי הַכִּתָּה הָרַגְלַיִם שֶׁל הַבָּחוּר= רַגְלֵי הַבָּחוּר ۲. اسمهای مؤنث منتهی به וֹת، بدون تغییر باقی می‌مانند. 🔺اسمهای جمعی که به شکل ~ְ~ָ~ִים هستند، مانند יְלָדִים و סְפָרִים، در سمیخوت به یکی از دو حالت زیر درمی‌آیند: ~ַ~ְ~ֵי=> יְלָדִים שֶׁל הַכִּתָּה= יַלְדֵי הַכִּתָּה یا ~ִ~ְ~ֵי=> סְפָרִים שֶׁל הַבָּחוּר= סִפְרֵי הַבָּחוּר 🔅البته قانونی وجود ندارد که طبق آن تشخیص دهیم کدام حالت، شامل حال کدام کلمه می‌شود. (درس ۳۵) https://eitaa.com/ebri_biyamoozim