🔴 جامعه شناسی مدرن علیه عدالتخواهی اسلامی؟! 🔶 کانال #جامعه_شناسی_علامه در مطلبی غیرعلمی و غیراخلاقی بدون اطلاع تجربی و میدانی (آنچه جامعه شناسی متعارف محافظه کار ایرانی مدعی آن است) از وضعیت کامیون داران به سرزنش توهین آمیز آنها پرداخته است: 🔸 «هیچ کشوری توسط کامیون داران و نیسان داران و راننده تاکسی ها به آزادی و دموکراسی نرسیده است و نخواهد رسید. برای رسیدن به جامعه آزاد و برابر یا باید کتاب خواند و اندیشید یا به حرف کسانی که در این حوزه فعالیت میکنند گوش داد.» 🔹 اولا مسئله اصلی کامیون داران عدالت است، همان که ظاهرا برای شما اهمیت یا اولویتی ندارد و حتی از نوشتن «عدالت» هم هراس دارید و بی تناسب، سخن از «آزادی و دموکراسی» می گویید! 🔹 دوما تمام زندگی تان از جمله فرصت اینگونه هذیان گویی هایتان در لفافه لفاظی های شبه علمی حول مفاهیم آزادی و دموکراسی را هم مدیون انقلاب و مبارزات عدالتخواهانه همین کامیون داران و تاکسی رانان و نیسان سواران هستید. 🔹 سوما مطالعه ضروری است اما هیچ ملتی با صرفاکتابخوانی به آزادی و عدالت نرسیده و چه بسیار ملت ها که به واسطه استحمار و استعمار علمی گرفتار سرگرمی روشنفکرمآبانه در حیطه های فکری بی خاصیت یا مصیبت ساز شده و آزادی واقعی و عدالت را از دست داده اند. 🔹 چهارما اگر این سنخ تحلیل ها نتیجه کتاب خوانی است پس باید شدیدا از خواندن این کتاب ها و گوش دادن به خوانندگان شان پرهیز کرد! منابع مطالعاتی تان چیست که چنین بی تفاوتی و بدتر از آن عدالت گریزی در سرتان می پروراند؟ 🔶 ادعای یادداشت این است که دولت حقوق ها را افزایش داده و الان هم حقوق کامیون داران را اضافه میکند؛ پس اصل اعتصاب و استمرار اعتراض به ضرر مردم و حتی به نفع دلالان است! 🔹 اولا افزایش سالانه حقوق های اساسا تبعیض آمیز که طبیعی و به واسطه تورم است، اما پیشنهاد افزایش حقوق کامیونداران پس از پنج سال ثبات و حتی کاهش، نتیجه حداقلی تحمیلی انباشت همان عدالتخواهی میدانی مردمی است که برای دفاع از دولت محبوب خود آن را تحقیر میکنید. 🔹 دوما مسئله حقوق رانندگان تنها بخش کوچکی از شبکه مشکلات آن هاست و مسائلی همچون بیمه‌ها، عوارض اتوبان‌ها، کمیسیون بالای باربری‌ها، ایجاد سالن های اعلان بار، سختی کار، نرخ آزادراه ها، نحوه محاسبه و پرداخت کرایه و.... همچنان برقرار است و حتی بخش اصلی انتقادات معطوف به بی عدالتی و فساد در سازوکار جاری، و اهمال دولت نسبت به سازماندهی آن و مبارزه با دلالان است که در تحلیل خود رانندگان هم بر این نکته تأیید شده است: 🔹 «مشکل اصلی کامیون داران در شیوه اعلام بار و حق کمیسیون های بالای شرکت های باربری است. برای نمونه کرایه حمل بار از مسیر A به مسیر B توسط صاحب شرکت حمل بار ۲ میلیون تومان تعیین می‌شود. حالا شرکت به راننده می‌گوید که من ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان آن را به عنوان حق کمیسون برمی‌داریم و الباقی مال تو!» «اگر سیستم نوبت‌دهی باشد، شرکت زمانی که نوبت راننده رسید باید به وی سرویس بدهد. اما حالا شرکت‌ها دارند به هرکس که دلشان می‌خواهد نوبت می‌دهند.» 🔹 سوما کامیون داران قربانی دلالان هستند؛ باید به جای مبارزه، از ترس سوءاستفاده دلالان میوه، آنها را قربانی دلالان بار نگه داشت؟! 🔶 در بخش دیگر یادداشت آمده است: «قسمت عجیب ماجرا آنجاست که مردم همیشه شاکی از گرانی از اعتصاب کامیون داران حمایت می کنند و با شور و شعف خاصی از آن سخن می گویند. بسیاری از آنها تحت تاثیر برخی کانال های تلگرامی فکر می کنند که اعتصاب کامیون داران قرار است آزادی و رفاه را برایشان به ارمغان بیاورد.» 🔷 این تحلیل، فاصله فهم جامعه نشناسی و جامعه نشناسان از واقعیت و ذهنیت اجتماعی را نشان میدهد؛ 🔹 اولا خرسندی مردم به خاطر همدلی امیدوارانه با توفیق نسبی اعتراضات مردمی است و این فرای موفقیت مادی، دارای ابعاد معنوی، روانشناختی، نمادین و اجتماعی است که البته از سطح فهم جامعه شناسی مادی اندیش فراتر است. 🔹 دوما اگر اعتصاب کامیون داران به نحوی آسیبی خرد و موقت به وضعیت اقتصادی سایر مردم وارد کند، در بلندمدت و به واسطه تشکیل و تکمیل شبکه اعتراضات عدالتخواهانه مردمی اقشار و اصناف مختلف، و تحقق تحمیلی عدالت در حد توان، بهبود وضعیت و عدالت اقتصادی را هم در پی خواهد داشت. 🔹 سوما حتی اگر به واسطه اعتراضات مردمی آسیب های اقتصادی به بخشی از مردم وارد شود، مقصر ضدعدالتان هستند یا عدالتخواهان؟ مقصر مسببان این مشکلات تبعیض ساز و اعتراض آفرین هستند یا مردم کارد به استخوان رسیده و ناچار به اعتصاب؟ مقصر مسئولین و ساختارهایی هستند که به مطالبات مردم توجه و رسیدگی نمی کنند تا اعتصابات طولانی نشود؟ یا مردمی که از زندگی خود برای احقاق حقوق و تحقق عدالت گذشته اند؟ ✍ کیوان سلیمانی 🔴 جامعه شناسی اسلامی 🔴 @iisociology