عدالت‌خواهی
🔴 دشمن اصلی ایران؛ لیبرال_متحجرین یا کمونیست_منافقین؟ ⭕️ سلبریتی_نوکیسه، تفاله پیوند تحجر_تجدد فکری_اقتصادی است! ♦️ رهبر انقلاب اخیرا به معارضین چهارگانه داخلی انقلاب اشاره کردند که البته چهارمی در اکثر رسانه ها از قلم افتاد: ها، ها، و ! 🔻 همواره علیه کمونیست ها و منافقین توجه سیاسی و امنیتی بسیاری می شود در حالی که نه کمونیست های به تاریخ پیوسته خطر چندانی برای انقلاب دارند و نه منافقین منفور. کمونیست ها هیچگاه جذابیتی برای مردم مسلمان ایران نداشته اند و منافقین نیز چنان جایگاه منفی ای در ذهنیت جمعی ایرانیان پیدا کرده اند که از سوی اکثریت منتقدین و مخالفین و حتی برخی معاندین نظام هم مورد نفرت و قرار می گیرند تا حدی که در فضای مجازی و واقعی به ترجیح جمهوری اسلامی بر منافقین خائن اقرار می شود. آنها از سوی جریانک های براندازی مثل سلطنت طلبان، مارکسیست ها و معاندین پراکنده مورد علنی قرار می گیرند، البته تقابل ها و معارضه های چندجانبه زودهنگام میان همه خرده جریاناتِ مثلا برانداز جاری است که وضعیت شان را بیشتر شبیه یک طنز کرده است تا مبارزه جدی علیه یک کشور؛ از این نظر نفعشان برای ایران بیشتر از ضررشان است، مثلا در حمایت گاودوشانه! آمریکا از منافقین. 🔺 سخن این است که تهدید اصلی انقلاب، دوگانه لیبرال_متحجرین است که امروزه در مسیر یگانه شدن هم حرکت می کنند. لیبرال هایی که پس از رحلت امام به واسطه دور شدن از جوّ انقلابی دهه آغازین، پایان جذابیت های رقیب مارکسیستی با فروپاشی شوروی و البته با حمایت همه جانبه جهان لیبرال غرب و غفلت های داخلی توانست بخش بسیاری از را تسخیر کند و جز در زمینه های انتزاعی معرفت دینی و ظاهری مناسک مذهبی با مخالفت های چندان جدی ای در ابعاد سیاسی و مواجه نشود. جریان نولیبرال پس از فتنه 88 با عبور از آن مواضع حساسیت ساز الهیاتی الحادی و تقابل ظاهری منبعث از روشنفکری دینی و طرفداران به سمت اتحادی استراتژیک با قشر متحجر عموما حوزوی خزیده و تلاش کرده از ظرفیت مذهبی و اجتماعی و برخی مراجع و فضلا نیز در جهت نیات و عملیات خود نیز استفاده کند. تجربه کودتای 88 راهبرد استحاله را جای براندازی نشاند. 🔺 برخی نشانه های فکری و رفتاری این خوره ارتفایافته! که شایسته مبارزه متمرکز از سوی جریان انقلابی است را میتوان در همسویی نظرات اقتصادی و سیاسی برخی با احزاب و جریان لیبرال، و سطحی ترین ثمرات آن را در شیوع توأمان پدیده ای بین آقازاده های پراکنده پیرامون مسئولان و آقازاده های حوالی بیوت مراجع، با حسرت و نفرت به نظاره نشست و البته با شجاعت و قدرت علیه آن به مبارزه برخواست. 🔺 قسمت عجیب و مهم ماجرا اختلافات و متحجرین و کاپیتالیست هاست که منطقا نمی تواند دوام داشته باشد؛ حفظ مذهبی سطحی از سوی سکولارهای اقتصادی از یک سو و و علایق دینی جریان متحجر از سوی دیگر این مشکل را نیز حل خواهد کرد! شایع ترین نشانه ظاهری این تشدیدِتشابه را می توان در شیوع توأمان پدیده گری میان قشر فرهنگی! آقازاده های سکولار جریان و مشاهده کرد! 🔺 بدترین وضعیت و بهترین مثال امتزاج دو خصلت درهم تنیده نوکیسگی و سلبریتی مآبی در آقازاده هایی قابل مشاهده است که همزمان در فعالیت های رانتی و فعالند. های مدیرعامل شرکت و تهیه کننده فیلم یک قشر رو به رشد هستند! مثال مصرف کننده، آقازاده ناب، طلبه فشن، احمد خمینی؛ عصاره رذایل حکومت است! 🔺 پدیده های ظاهرا دوگانه اما باطنا همجنس لیبرال و حزب اللهی که در موارد متعددی علاوه بر بنیادین به سمت های نمادین هم حرکت می کنند، در عین حال که آسیب های اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی بسیاری را به کشور و انقلاب وارد کرده اند اما تفاله ها و گاه توله های اتحاد دوگانه مبنایی و مهم تری هستند؛ همسویی ساختاری و فکری جریان سرمایه داری با جریان سرمایه سالاری. 🔺 مهلک ترین ضربات را همین دوگانه محافظه کار سرمایه سالار به انقلاب زده اند و اگر امروز دلسوزان جمهوری اسلامی به دنبال نجات ایران هستند راهی جز مبارزه همه جانبه با این دشمن نفوذکرده درون همه لایه های معرفتی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی نظام ندارند. اولویت دادن تهدیدات امنیتی دوگانه کمونیست_منافق بیراهه ای بیش نیست که چه بسا از سوی دوگانه ذی نفع لیبرال_متحجر تجویز شده و در آتش آن دمیده شود. مقابله با دوگانه برانداز انتحاری از خارج برخواسته واجب است اما مبارزه با دوگانه استحاله کننده انحرافی در داخل نشسته از اوجب واجبات است. ✍ کیوان سلیمانی 🔴 جامعه شناسی اسلامی 🔴 @iisociology
57 مشاهده