شکست از آمریکا و حکمرانی صلواتی! خداقوت، اما برای ایران، برای آینده؛ یک بار توجیه نکنید! حجم و موج عظیم دعای مومنان برای پیروزی ایران، مهم و محترم و موثر اما صرفا با سلام و صلوات نمی‌شود، پیروزی شجاعت و درایت هم می‌خواهد. همان محافظه‌کاری نابخردانه‌ای که از ترس سوریه شدن، مانع مطالبه‌گری و پیشرفت می‌شود الان می‌گوید چون ایتالیا و.. در جام جهانی نیستند، شکست ما اشکال ندارد! در حالی که تمام مسئله اینجاست: سنجش دستاوردها بر اساس توانایی‌ها و امکانات. ایران توان و امکان صعود را داشت اما با ترس و تاکتیک اشتباه شکست خورد؛ این دقیقا مشابه و نشانه‌ای از ناکارآمدی در بسیاری از عرصه‌های حکمرانی است. توجیه مکرر شکست، عامل تکرار شکست و مانع تجربه پیروزی است. امروز، اولین تجربه نیست که با "چیزی از ارزش‌های ما کم نمی‌شود" و "ایران ایران" و "توصیه به عبرت از شکست" بر ضعف‌ها سرپوش گذاشته شود. بعد از همه شکست‌ها در فوتبال و همه اعتراضات اجتماعی در خیابان، جو و عبارات مشابه ایجاد و برجسته اما به زودی فراموش شده و در بر پاشنه پیشین می‌چرخد. باید واقعیت فهمیده و پذیرفته و با عقلانیت و شجاعت تحلیل و متحول شود اما.. البته ناظر به بازی با آمریکا، شکست در زمین فوتبال مد نظر است وگرنه در مقابل هجمه اقلیت وطن‌ستیز، هم‌دلی و نگرانی و حتی ناراحتی جمعی ایرانیان، نشانه‌ای از همبستگی و وطن‌دوستی حداکثری جامعه ایران و نوعی پیروزی بود. ضمنا این حقیقت، ضرورت تمرکز بر مطالبات اکثریت معترض به جای مدعیات اقلیت معارض را تایید می‌کند. به هر طریق گره زدن امید و اعتماد جامعه به توپ گرد نامعتبر، بازی در زمین مدرنیسم است. اگر واقعا به دنبال شادی مردم و احیای اعتماد آن‌ها هستید و نه سرپوش گذاشتن بر اشتباهات و مشکلات، حل مسائل اجتماعی مانند فقر و فساد و تبعیض می‌تواند رضایت و نشاط و اعتماد اجتماعی عمیق‌تر و پایدارتر از شادی شکننده کاذب موقت فوتبالی ایجاد کند؛ بسم‌الله.. کیوان سلیمانی @edallat