. #خوانش_کتاب خوشنویسی راه رسیدن به خدا یا دروازه‌ای برای رسیدن به عالم حقیقت نیست، راهی است برای انحراف و گردن کشی از این که فروروی به درون و روان... من از خطاطی به ذات وجود جمله و واژه رسیدم... هی بنویس «یا رب» و «ای عشق» دیگر ذره ذره چیزی از آن نمی ماند. ذکر هم سیاه مشق است. در خطاطی روی هم نوشته می شوند که دیدنش چشم را دچار در هم شدگی و تار می کند. ذکر همچنین است، کم کم دلت آشوب می شود، جهان عبارت است از چندین حرف که اگر از هم جدا کنی بی معنی می شود، مانند دانه های تسبیح؛ تسبیحی که با این همه با آن ذکر می شود و چنین تلقین می شود که خدا به قلبت وارد شده. نمی شود. خودت با ذکر و سیاه مشق در درونت جایی می سازی به نام خدا. هیچ نیرویی نمی تواند مانعم شود که «لام»ی و «کاف»ی را بد ننویسم جز خودم، یا نیرویی مافوق نباشد. داستان الف/یا رضا علی پور ص ۶۲ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat