🔰انسان از هيچ يك از ذنوب و سيئات و گرفتارى‏ ها دور نيست؛ 🔹گرفتاری هايى كه اساساً از شك و شرك و نفاق شروع می شود و تا كفر و انواع ديگر فجور و گرفتارى‏ هايى كه به قلب ما، به خيال ما، به وهم ما و به تفكرات و تأملات ما و به ساير اعضاء و جوارح ما؛ در بطن و فرج و سمع و بصر و دست و پا و ... برمى‏ گردد. آدمى با هيچ يك از اينها فاصله‏اى ندارد. 🔸اگر روزى به ما بگويند آيا حاضرى نبى‏ اى از انبياء الهى و ولى‏ اى از اولياى الهى را بكشى؟ جواب ما منفى است و حتى از اين سؤال، وحشت هم مى‏ كنيم. ♦️اگر بگويند آيا حاضرى با مَحرم خودت در كنار كعبه زنا كنى؟ آيا حاضرى حلقوم على اصغر ابا عبداللَّه الحسين (ع) را بِبُرى؟ آيا مى‏ توانى حسين فاطمه (س) را تكّه تكّه كنى و فرق على (ع) را بشكافى؟ مى‏ گوييم خير! تمام جواب‏ها منفى است و خودمان را از اين اعمال بسيار دور مى‏ بينيم. 🔸احساس مى‏ كنيم كه اين گناهان، گناهان ما نيست و بين ما و آنها، حائل‏ها و واسطه‏ هاى زيادى وجود دارد. 🔶🔸 اعتقادم اين است كه ما هنوز در فضاى اين گناهان قرار نگرفته‏ ايم. هنوز مجبور نشده‏ ايم كه به خاطر محبوب‏هامان دست به هركارى بزنيم، ❇️در حالى كه همه فرعونيم، فقط مصرهاى ما كوچك و بزرگ مى‏ شود. ◾️من در محدوده خانه‏ ام، مادر و پدرم، فرزند و عيالم، فرعونى هستم و «أَنَا رَبُّكُمُ الاعْلى‏» را در آن حد دارم و در اين زمينه قدم برمى‏ دارم. ◾️گاهى كه با چند نفر همراه مى‏ شوم و در ماشينى مى‏ نشينيم، تفرعن مى‏ كنم و زير بار نمى‏ روم و جبروت و كبريا و خودخواهى‏ هايم در آن مرحله، ظهور و بروز مى‏ كند. و گاهى هم اين اتفاقات و اين حالت‏ها در محيط كارم متجلّى مى‏ شود. 📚اخبات ص ۱۲ استاد علی صفایی حائری (عین.صاد) ▶️ @einsad