📜 #متن | 🔰 خوبی همان است که کسری های من را پر کند... 🔹ما در يك مرحله خوبى را با چشممان مى ‏شناسيم. رنگ ‏هاى زنده ما را به خود مى ‏كشند و فكر و هوش ما را براى رسيدن به خويش به كار مى ‏اندازند كه گريه كنيم، با ادب باشيم، تقاضا كنيم، متكا زير پا بگذاريم و يا بدزديم. 🔹در مرحله ‏ى ديگر خوبى را با طبع، با دهانمان مى ‏سنجيم و با مزه ‏اش انتخابش مى ‏كنيم.در مرحله ‏اى ديگر از چشم و دهان مى ‏گذريم و با دل راه مى ‏رويم و با خوشايندهاى دل بال مى ‏زنيم. 🔹در اين سطح، خوبى و خوشى در يكديگر نهفته هستند و از هم مشخص نيستند؛ تا اين كه با نظارت عقل به ملاك‏ها مى ‏رسيم كه اصلًا خوبى چيست؟ تو بايد دنبال چه چيزى باشى؟ 🔹در برابر اين سؤال، به اين ملاك مى ‏رسيم كه خوبى، همان است كه كسرى ‏هاى من را پر كند. غذاى خوب، لباس خوب، لباس و غذايى است كه نياز من را تأمين كند و كمبودهايم را به من مى ‏رساند، هر چند كه خوشمزه نباشد و يا رنگ زنده ‏اى نداشته باشد. ❛❛ عین‌صاد 📚 #مسئولیت_سازندگی | ص ۱۲۴ #⃣ #بریده_کتاب #تربیت 👤: @ad_einsad