📜 آدم‌های پوسیده ▫️آنجا كه عشق و محبتى نيست و آدم‌ها به هم مشتاق نيستند، قطعاً عيوب يكديگر را آشكار مى‌كنند تا جاى بيشترى براى خود و منافعشان، داشته باشند. ▫️ ديگر اشتياقى به رسول (ص) باقى نمى‌ماند، ديگر رسول در فاطمه (س) محفوظ نمى‌ماند و نگهدارى نمى‌شود و ديگر اشتياقى به فاطمه (س) نيست. سيلى مى‌خورد، پهلويش شكسته مى‌شود و...، ديگر اشتياقى به على (ع) نيست! ▫️ خصوصاً آنجايى كه حساب منافع در پيش باشد، مى‌خواهى مدينه در دست تو باشد. بصره و كوفه در دست تو باشد. مى‌خواهى بيت المال در دست تو باشد. مكانات و اموال در دست تو باشد. ▫️ همه چيز به فراموشى سپرده مى‌شود و همه چيز رنگ عوض مى‌كند. آدم‌ها از تمامى يافته‌ها و آگاهى‌شان چشم مى‌پوشند و دچار خذلان و رها شدن و غدر و خيانت مى‌گردند. ▫️اينجاست كه از درون مى‌سوزند و از درون پوك مى‌شوند. و با آتش پيوند مى‌خورند. و در بستر چنين جريان و جامعه‌اى است كه لباس دين كهنه و دريده مى‌شود و جريان عقلانى جايگزين جريان وحيانى مى‌شود. ▫️و از دين به عنوان اهرم، نه مبنا؛ و وسيله و ابزار، نه پايه‌اى استوار و محكم، سوء استفاده مى‌شود و ديگر جايى براى خدا و رسولش باقى نمى‌ماند تا چه رسد به اوليا او، كه آدم‌ها به كفايت عقلانى و علمى و عرفانى خويش واثقند و براى وحى جايى نيست و به آن نيازى ندارند. ✍🏻 عین‌صاد 📚 سلام‌الله‌علیها | ص ۹۰ #️⃣ ▫️ @einsad