🔶استاد علی صفایی حائری: ما خيلى محروميم، خدا شاهد است كه خيلى محروميم، ولى هنوز خودمان به اين شهادت نرسيده‌ايم. محروميم از اين جهت كه غذاى آماده و رزق واسع و كريم حق را، وقتى كه در اختيار ما مى‌گذارند، باز هم دست به سوى آن نمى‌بريم و باز هم كارى نمى‌كنيم. ان شاء اللّه كه اين ماه را با عبادات و توجّهات خودتان بتوانيد پربار كنيد. نكته اين است كه او براى ما فرصت و عنايتى و فضل و رحمتى را گسترده و سفرۀ گسترده‌اى را پهن كرده است. در فضل حق و بارش رحمت حق بحثى نيست، بحث اين است كه كاسه‌هاى ما واژگون است و از اين بارشِ‌ فضل و فيض و رحمت حق، سهمى نمى‌بريم. ما موانعى داريم كه خوب است در آنها تأملى كنيم و ببينيم چه چيز باعث مى‌شود با اينكه از آن طرف مستمراً «دائمَ‌ الفَضْلِ‌ عَلَى البَرِيَّه وَ بَاسِطَ‍‌ الْيَدَيْنِ‌ بِالْعَطِيَّةِ‌ ١» است، با اينكه او دست‌هايش را براى بخشش باز كرده و فضلش را مستمر گذاشته، اما چرا هميشه كاسۀ ما خالى است‌؟ 📚 (مروری بر دعاهای ورود و وداع ماه رمضان)، ص 22 🌿 @einsad