علامه مصباح یزدی: مى‌گويند چون حكومت اسلامى است، اعتراض نكنيد! چه كسى اين گونه گفته است؟ پس امر به معروف و نهى از منكر براى چيست؟ چرا وقتى مى‌بينيم دارند با اسلام بازى مى‌كنند، بايد خفه شويم؟ خوب، ادعا مى‌كنند ما تابع افكار مردم هستيم؛ بر فرض كه اين مبنا درست باشد ـ كه نيست ـ مگر اين ها مردم نيستند؟ چگونه چهار جوان بى بند و بار اين حق را دارند وسط خيابان، دختر و پسر با هم برقصند و يكديگر را ببوسند، ولى اين مردم حق ندارند بگويند ما با اين افراد مخالفيم؟ در اين صورت خلاف امنيت مى‌شود؟ مگر وظيفه مسؤولين كشور جمهورى اسلامى اين نيست كه از قانون اساسى دفاع كنند؟ مگر اين اصل كه مطبوعات حق ندارند بر خلاف مبانى اسلام و اخلاق عمومى چيزى بنويسند در قانون نيامده است؟آن كسى كه قسم خورده است از قانون حمايت كند، چرا حرفى نمى‌زند؟ صِرف اين كه رهبر ما، نور چشم ما ـ كه جان ما فداى او باد ـ ولى فقيه است، اين موجب نمى‌شود همه مسائل اصلاح شود، و همه اقدامات مورد تأييد باشد. در هر موردى تخلف شد، بايد اعتراض كرد. کتاب اذرخشی دیگر از کربلا (صفحه۷۱)