اخبات
تازه تازه داشتیم از دست نژادپرست‌ها و ملی‌گراهایی که با شعار «امت عربی، نژاد عربی، خاک عربی» باعث بد
محاصره ۷۰ساله‌ی غزه، سند بی‌آبرویی مکاتب قبیله‌گرایانه است؛
از خوب‌شان که حافظ اسد(رحمت الله علیه) بود بگیر تا بدبخت‌شان که انور سادات بود.
همگی با تکیه بر شعار نژاد و سرزمین عربی می‌خواستند برای فلسطین کاری کنند اما روز‌به‌روز رژیم صهیونسیتی پیشرفت کرد.
مکاتب قبیله‌گرایانه، همواره با نقابی زیبا می‌آیند؛
اخیرا در جهان با نقاب «میهن‌پرستی» و «ناسیونالیسم»؛
جدیدا در ایران با نقاب «ایران‌شهری»