حرفهای توصیه‌ای برای عدم تخریب رو قبول دارم فقط دوتا نکته تکمیلی نیازه: 1. هر نقد یا نکته ای، تخریب نیست. ما بالاخره باید یکی رو انتخاب کنیم و نیاز به مقایسه کاندیداها با هم داریم. 2. شرایط الان رو نمیشه با 92 مقایسه کرد؛ شرایط الان، فاصله زیادی با 1400 و 1402 نداره. در 1400 لولوی اصلاح طلبان کمتر از آرای باطله رای آورد، در 1402 هم علی رغم چنددستگی لیستهای انقلابیها، اصلاح طلبان در تهران حتی یک کاندیدا هم نتونستن وارد مجلس کنن. پس برای اینکه بگیم کسی رو نباید تخریب کرد، صرفا باید آدمها رو به موازین اخلاقی ارجاع بدیم و به لولوسازی از اصلاح طلبان نپردازیم.