از طرفداری از گفتمان جلیلی تا مخالفت با واکسیناسیون و حالا مخالفت با فوتبال و...؛ همه حرف ما یک چیزه: «ما نمیخوایم ج.ا به هر قیمتی محبوب باشه. این صرفا خواب و خیاله که نظام بدون اینا فرومیپاشه. میدونیم هم کسی به حرف ما در مسئولین نظام گوش نمیده، ولی میخوایم این تذکر باشه.» و اما درمورد فوتبال احتمالا رهبری هم برای این برد پیام تبریک بده ولی وظیفه ما وظیفه رهبری نیست. ما مدیر جامعه و افکار عمومیش نیستیم، ما مسئول تذکر به جامعه و هشیارکردنش برای آینده‌ایم. من می‌دونم خیلی از رفقای مذهبی برای حفظِ امروزِ کشور دارند حرف از حفظ ایران و لزوم برد تیم ملی، لزوم واکسیناسیون و... میزنند تا مردم رو متوجه حقانیت ج.ا کنند. اما این تحرک زیباشون، یک مکمل نیاز داره تا اصول فراموش نشه؛ یک ‎ نیاز داره، تا مسیر بلندمدت‌مون فراموش نشه. اکثرا توییتای تلخم همین مکمل هست. درمورد بحث ملیت و دین هم اگر چیزی میگم، منظورم حذف ملیت نیست؛ منظورم اصالت داشتن دینه و بقیه همه فرع هستن؛ و نه بالعکس بنظرم بجای شعاردادن در عرصه‌های بزرگ، باید توی بخشی از یک عرصه مدام کار کنیم تا کمک به اون کلیت کرده باشیم. من ماموریتی که برای اکانت توییتر و ایتام تعریف کردم، همینه. چون مخاطبام مذهبی‌ان. توی اینستاگرام که مخاطب مذهبیم کمه، جور دیگه‌ای حرف میزنم.