⚠۱. این چند دسته را فقط همینجا می یابید! #علمای_منتقد سخنرانی بنیانگذار در نیمه شعبان، با این بیان آغاز می شود که افراد در مورد معنای #انتظار فرج، روش های مختلفی در پیش گرفته اند. بنیانگذار این روش ها را در ضمن چند دسته، چنین می شمارد: ۱.بعضیها انتظار فرج را به این می‌دانند که در مسجد، در حسینیه، در منزل بنشینند و دعا کنند و فرج امام زمان- سلام الله علیه- را از خدا بخواهند.اینها به تکالیف شرعی خودشان هم عمل می‌کردند و نهی از منکر هم می‌کردند و امر به معروف هم می‌کردند، لکن همین، دیگر غیر از این کاری ازشان نمی‌آمد و فکر این مهم که یک کاری بکنند، نبودند. ۲. دسته ای می‌گفتند: تکلیف ما همین است که دعا کنیم ایشان بیایند و کاری به کار آنچه در دنیا می‌گذرد یا در مملکت خودمان می‌گذرد، نداشته باشیم.خود حضرت بیایند ان شاء الله، درست می‌کنند؛ اینها هم یک دسته‌ای، مردمی بودند که صالح بودند. ۳.یک دسته‌ای می‌گفتند که خوب، باید عالم پر [از] معصیت بشود تا حضرت بیاید؛ ما باید نهی از منکر نکنیم، امر به معروف هم نکنیم تا مردم هر کاری می‌خواهند بکنند؛ گناه‌ها زیاد بشود که فرج نزدیک بشود. ۴.یک دسته‌ای از این بالاتر بودند، می‌گفتند: باید دامن‌زد به گناهها، دعوت کرد مردم را به گناه تا دنیا پر از جور و ظلم بشود و حضرت- سلام الله علیه- تشریف بیاورند. ۵. یک دسته دیگری بودند که می‌گفتند که هر حکومتی اگر در زمان غیبت محقق بشود، این حکومت باطل است و بر خلاف اسلام است. آنها مغرور بودند. آنهایی که بازیگر نبودند، مغرور بودند (!!!) به بعض روایاتی که وارد شده است بر این امر که هر عَلَمی بلند بشود قبل از ظهور حضرت، آن عَلَم، علم باطل است. ❌مرور این بخش: برای هرکس که اندک آشنایی با کلمات و سیره ی علما در مسأله ی انتظار فرج داشته باشد، روشنست که این دسته بندی کاملا بی محتوا و ساختگیست. علمای مخالف بنیانگذار و بلکه معمول علمای سنتی شیعه تا پیش از عصر تجدد؛ بر این باور بودند که حرکت مسلحانه و تشکیل حکومت در عصر غیبت امکان پذیر نیست (https://t.me/kotob_sh/745). همه ی آنان به لزوم انجام تکالیف فردی و اجتماعی تأکید داشته و دغدغه ی امور مردم را داشتند. هرچند در کتب کلامی علمای متقدم شیعه بر این تصریح شده که فساد مردم نقش مهمی در غیبت امام زمان علیه السلام دارد، اما راه اصلاح را در ایمان و تقوا می دیدند، نه جهاد و حکومتداری (https://t.me/hawzeh_notes/601). البته در کنار این وظیفه، مسلما نقش مهم دعا در تعجیل فرج که مورد تأکید روایات هم قرار گرفته، نباید فراموش شود. ✅پس مشخص شد که: 🔸 دسته ی اول و پنجم، مختلف نیستند بلکه عدم دخالت اینان در تکالیف جهادی به خاطر همان اعتقادشان به ممکن نبودن حکومت دینی است. 🔸مقصود از دسته ی دوم اگر افرادی هست که به هیچ یک از تکالیف اجتماعی عمل نمی کردند، که در واقع تفسیری از انتظار محسوب نشده و صرفا یک تنبلی و بی توجهی است. اگر هم مقصود اینست که اقدام جهادی نمی کردند که باز همان دسته اول خواهد شد و متحد با دسته پنجم. 🔸اما در مورد دو دسته ی سوم و چهارم، تصور نمی شود هرگز انسان عاقلی به آن ملتزم شده باشد و بیشتر مناسب بذله گویی و لطیفه است. البته این تهمت سست را انقلابیون به انجمن حجتیه نسبت می دهند در حالیکه سخنرانی های مؤسس انجمن و آثار وی و شاگردانش موجود بوده و کاملا بر خلاف این اتهام است. اینجا مناسبتی ندارد که اینگونه شواهد ذکر شود، اما برای مضحک بودن این تهمت فقط این را در نظر بگیرید که مهمترین فعالیت انجمن حجتیه (به تصریح موافقین و مخالفین آنان) مبارزه با بهائیان بوده؛ پس چه طور می توان توهم کرد که آنان در صدد اشاعه فساد بوده اند! متأسفانه بنیانگذار بار دیگر در وصیتنامه ی خود، از این دسته ی تخیلی چنین یاد می کند: "و اگر نظر شماها مثل نظر بعض عامیهای منحرف، آن است که‌‎ ‌‏برای ظهور آن بزرگوار باید کوشش در تحقق کفر و ظلم کرد تا عالم را ظلم‌‎ ‌‏فراگیرد و مقدمات ظهور فراهم شود، ‌‏فانّا للّه و انّا الیه راجعون.‏" https://eitaa.com/emamat12