. مَتیٰ نُغادیکَ و نُراوِحُکَ فَنُقِرَّ عَینا رودهای جاری پلک ترم ، دریا نشد مثل چشمم هیچ چشمی پیش تو رسوا نشد گریه ام وقتی نمی گیرد ، بمیرم ، بهتر است مرگ بر آن عاشقی که با غمت احیا نشد ناتوانیِ مرا در داغ هجرانت ببین! از تنور سینه‌ی تنگم ، بُخاری پا نشد در پِی عطر تو بین بادها سردرگُمم هرچه گشتم رَدّی از پیراهنت پیدا نشد جای سنگ طعنه ی شهر است بر پیشانی ام بین مَردُم هیچکس مانند من تنها نشد جَمع اعمال من و احسان تو ، ناممکن است یک رقم از حاصلِ عُصیان من ، منها نشد سطر‌های دفترِ مشقِ ثوابم ، خالی اند قِصّه‌ی عُمر تباهم لایق اِنشا نشد با گناهانم دلت را بد به درد آورده ام بنده‌ای در حَدِّ من اینگونه ، بی پروا نشد طفل بازیگوش را تنبیه کن ، از خود مَران غیر آغوشت برایم هیچ جا مأوا نشد أَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تَجُودَ *..، این گدا را رد مکن سائلَت کوشید بنشیند دمِ در ، جا نشد! در گرفتاری به فریادم رسیده فاطمه در جهان ، حَبل‌ُالمَتینی ، چادر زهرا نشد مرغ دلتنگیِ من پر می کِشَد سوی نجف هر کجا ، جز بام حیدر ، بال‌هایم وا نشد هر که در دنیا پدرجانش علی شد ، بُرد کرد باخت داده هرکسی فرزند این بابا نشد درد یعنی حسرت شش‌گوشه‌ی صحن حسین جز فراق کربلا این ابتلا معنا نشد ▪️ شیشه ی عطر خدا را سُمِّ مرکب خُرد کرد... هر دری زد بوریا ، جمعش کند امّا..، نشد *فَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تَجُودَ عَلَيَّ بِفَضْلِ سَعَتِكَ تو سزاواری كه رحمت گسترده‏ات را بر من عطا كنی. 🔸