. یا فارس الحجاز ادرکنی دم روح القدس آید ، مگر جبریل می آید دمی که پرده بگشایی ، گل از تمثیل می آید تویی آن مصحف عشقی ، که بهر شرح و تفسیرت هزاران آیه ی قرآن ، پی تفصیل می آید زنی چون تکیه بر کعبه ، انا المهدی بگویی و ندای بیعةٌ لِله ، ز جبرائیل می آید شود چون محشر کبری ، ز شور و جنبش عالم تو گویی صور پر شوری ، ز اسرافیل می آید بگو قابیلیان اینک ، چنین دست زمان آخر برای انتقامی از ، غم هابیل می آید به دستان ذوالفقار است و ، به سان بغض از تاریخ به نابودیِ یک لشکر ، ز هر قابیل می آید رسد ایام شادی از ، شکوفای گل نرگس به حجم ماتم و غم ها ، دگر تقلیل می آید برای امر یاری ات ، ز اوج آسمان بنگر به صف خیل ملک باشد ، که میکائیل می آید تو آن زیبارخی هستی ، که هنگام تماشایت هزاران یوسف مصری ، پی تجلیل می آید به امّیدی که روح و جان ، بگیرد از دَمت هر دم مسیحا هم به دنبالت ، به صد انجیل می آید ز بعد سیصد و اندی ، به گِردت جمعی از خوبان چو پروانه به سوی گل ، چه با تعجیل می آید زمین آخر به امر حق ، شود بر صالحان میراث نوای یوسف کنعان ، ز سمت نیل می آید چو آیی می رود باطل ، که تو نور خدایی و به حکم ذکر جاء الحق ، دگر تأویل می آید الا ای مردم دنیا ، به زودی یوسف زهرا پس از نابودی حتمی اسرائیل می آید ۲۵ ربیع الاول ۱۴۴۵ چهارشنبه ۱۹ مهر ۱۴۰۲ ✍ .