🔆 *«قالَ فَبِما أَغْوَيْتَني لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِراطَكَ الْمُسْتَقيم»* 🔆 *«(شيطان) گفت: پس به خاطر آنكه مرا گمراه كردى! من هم براى (فريب دادن) آنان حتماً بر سر راه راست تو (به كمين) خواهم نشست.»* 📗 سوره اعراف، آیه ۱۶ 💢 ابلیس گمراهی خود را به خدا نسبت می‌دهد که توهم است. گاهی این جمله از ما هم شنیده می‌شود که ذره‌ای رنگ حقیقت ندارد! ❇️ *اگر می‌خواهیم فاصلۀ بین وهم و حقیقت را بررسی کنیم، فاصلۀ بین شیطنت و حقانیت را ببینیم.* 🔰 حقانیت، یعنی زیر پرچم خدا و پیامبر و اولیاء و آنچه شرع امضاء‌می‌کند، زندگی کنیم. ‼️ *هر زمان ضلالت‌ها، خسارت‌ها، محرومیت‌ها، جسارت‌ها، بی‌ادبی‌ها و گستاخی‌های خودمان را به خداوند نسبت بدهیم وهم است! و نشاندهندۀ آن است که شیطنت بر ما غالب شده است.* ⁉️ باید به واکاوی خود بپردازیم که من چه کرده‌ام که دچار محرومیت شدم، خسارت دیدم، ناکام شدم، شکست خوردم؟! ✅ *یقیناً افراط و تفریط داشتم، دل کسی را سوزاندم، بدخواهی کسی را کردم، بی‌ادبی کردم که دچار گرفتاری شده‌ام! ❇️ *همۀ گرفتاری‌های زندگی، معلول رفتار خود ماست. اگر به خدا نسبت بدهم، توهم محض است.* البته گاهی مقدّر الهی است و رشد ما از این طریق است و نقصی هم در عالم حساب نمی‌شود؛ اما در اینجا معتقدیم خدا باعث ناکامی‌های ماست! 💢 این نوع برداشت‌ها، تفکر نیست، توهم است.باید انگشت اشاره را به‌سوی خود نشانه بگیریم. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی، فاطمیه ۱۴۰۳» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام