🔆 *«وَ اذْكُرْ فِی الْكِتابِ إِسْماعِيلَ إِنَّهُ كانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَ كانَ رَسُولًا نَبِيًّا»* 🔆 *«و در اين كتاب از اسماعيل ياد كن كه او همواره در وعده‌هايش صادق و فرستاده‌اى پيامبر بود.»* 📗 سوره مريم، آیه ۵۴ 🔶🔸 دراین آیه سه خصوصیت برای حضرت اسماعیل ذکر شده است: 🔸 *صاد‌ق‌الوعد بودن:* حضرت اسماعیل به خداوند سبحان وعدۀ اطاعت دائم و ترک معصیت را داده بود و به وعدۀ خود وفا کرد و هیچ خللی بر این وعده وارد نشد. برخی معتقدند: صادق‌الوعد به این معناست که در هر تعهدی که به خداوند و خلق داده بود، صبوری و استقامت ورزید و به هیچ‌یک از تعهدات کوچک‌ترین اختلالی وارد نشد. 🍃 برخی دیگر معتقدند: صادق‌الوعد بودن حضرت اسماعیل نمونه‌ای از راضی بودن به قضای الهی است؛ در قضای الهی صبور بود و وعده را کامل انجام می‌داد، نه اینکه بخشی از وعده را محقق کند‌‌. 🔸 *رسول و نبی بودن:* اسماعیل فرستاده‌ای از سوی خداوند به طرف مردم بود که شریعت پدرش را به مردم ابلاغ می‌کرد. اسماعیل مانند اسحاق و لوط کتابی نداشت؛ اما پیکی بود که فرمایشات حضرت ابراهیم را به مردم ابلاغ می‌کرد. 🍃 از آنجا که هر رسولی حتماً نبی هست؛ به‌دلیل شرافت جایگاه رسالت، در آیه ابتدا به ذکر رسالت پرداخته شده است؛ زیرا طبیعی ‌است که انسان اول خبر را می‌گیرد و بعد ملزم به خبر دادن می‌شود. چون رسالت از جهت شرافت بالاتر از مقام نبوت است، ابتدا به مقام رسالت ایشان اشاره می‌شود. ⏪️ شاید بتوان گفت: علت اینکه خدای سبحان بعد از ذکر مقام رسالت، مقام نبوت را مطرح می‌کند این است که هیچ‌یک از پیامبران، زمانی که مأمور به ابلاغ پیام حق شدند، نظری از خود را به پیام حق ضمیمه نکردند؛ بلکه همان که خدا گفته بود، بدون هیچ کم و کاستی فرمودند. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام