#یک_آیه_یک_تدبر 222
🔳 98/05/06
✨📖✨ لنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ (92 - آلعمران)
⚡️ هرگز به نيكوكارى نخواهيد رسيد تا از آنچه دوست داريد انفاق كنيد و از هر چه انفاق كنيد قطعاً خدا بدان داناست.
💫💥 اکثر ما زمانی که میخواهیم صدقهای بدهیم، کمارزشترین سکه یا اسکناسمان را میبخشیم. صندوقهای صدقات پر است از سکه و اسکناسهای خرد و پاره!! در حالی که بزرگترین هدیه را زمان بیماریمان که سلامت است از تو (خدا) میخواهیم.
شرم باد بر انسان که چه شریک تجارت بیانصافی است. حاجت کوچکی را برآورده نمیکند اما انتظار استجابت حاجت بسیار بزرگی دارد.
💫💥 اکثر ما زمانی که میبخشیم، به لیاقت طرف نگاه میکنیم که معتاد نباشد و پول ما را در راه بدی صرف نکند. اما آنگاه که از خدا میخواهیم به ما ببخشد، هرگز به لیاقت خود توجه نداریم که آیا آنچه او میبخشد اندکی از آن را ما در راه او هزینه میکنیم؟!!! یا در راه غیرِ خواسته او هزینه میکنیم و میخواهیم با آنچه او میبخشد به دیگران فخر کنیم؟
خدایا! تو امر میکنی ما ببخشیم و ما از تو میخواهیم ثروتمند شویم و بعد ببخشیم و آنچه میخواهیم به ما بدهی تا بعد ما آنچه تو میخواهی را (شاید) انجام دهیم. ما به تو و قول تو اعتماد نداریم آنگاه از تو میخواهیم به قول ما اعتماد کنی.
💫💥 وقتی کسی از ما چیزی بخواهد هرگز سعی نمیکنیم همان لحظه به او بدهیم و با تأخیر در بخشش، ارزش بخشش را هم کم میکنیم اما انتظار داریم وقتی دستهایمان برای حاجتمان بالا میرود زود برآورده کنی و اگر نشود از تو قهر میکنیم و چه بسا ترک عبادت کنیم. واقعاً!! چه بندگان عجیبی هستیم و چه میکنیم و چه میخواهیم.
🆔
@akhlaghmarefat
داستان ها و پندهای اخلاقی