بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم 🔖 مطالبه عدالت یک رسالت خطیر 💠عدالت در نظام اجتماعی، آن وقت اهمیت پیدا می‌کند که جایگاه آن را در نظام آفرینش درک کنیم. مساله‌ی عدالت، مبتنی بر پایه‌ها و مبانی هستی‌شناسی و معرفت‌شناسی ارزشی است. این آرمان جهان‌شمول در اجتماع، به منزله پایه‌های ساختمان نظام آفرینش است. 🔷هدف اول پیغمبر اکرم(صلی‌الله علیه‌وآله)، مسأله ایمان و توجه به پروردگار عالم و به خود آمدنِ انسان است. اما هدف دومی که پیغمبر، از لحظه‌ی اول به دنبال آن بوده است، ایجاد یک محیط سالم و صحیح برای معیشت انسان و زندگی انسانی با برقراری قسط و عدل و عدالت اجتماعی است؛ ✨« لقد ارسلنا رسلنا بالبیّنات و انزلنا معهم الکتاب و المیزان لیقوم النّاس بالقسط...»✨ 📌ارزشی که از نظر اسلام به هیچ وجه و در هیچ شرایطی مورد مناقشه قرار نمی‌گیرد، عدالت است. پس عدالت یک ارزش ذاتی، فطری و مطلق است. همه باید احساس کنند که به طور یکسان از خیرات نظام اسلامی بهره‌مند می‌شوند. 📌علی(علیه‌السلام) مظهر عدالت و عدالت‌خواهی است؛ وقتی که گفته می‌شود؛ علی(علیه‌السلام)، «شهید عدالت» است. باید دید چه عدالتی موجب شهادت او شد؟! عدالت مولا علی، قاتلش شد و پایبندی و پایداری در این راه، از طرف آن‌ها که عدالت علی مستقیما به ضرر آن‌ها بود، آشوب‌ها و فتنه‌ها به پا کرد. این عدالت، یک عدالت صرفا اخلاقی نظیر آنچه گفته می‌شود امام جماعت یا قاضی یا شاهد طلاق یا بیّنه شرعی باید عادل باشد، نبود! این جور عدالت‌ها که باعث قتل کسی نمی‌شود، بلکه بیشتر باعث شهرت و محبوبیت و احترام می‌گردد. 📌آن نوع عدالتی که قاتلش شد در حقیقت فلسفه اجتماعی او و نوع تفکر مخصوصی بود که در عدالت اجتماعی اسلامی داشت و خودش شدیدا اصرار می‌ورزید که عدالت و فلسفه اجتماعی اسلام همین را اقتضا می‌کند. پس حضرت علی نباید تنها عادل باشد، بلکه عدالت‌خواه بود. فرق است بین عادل و عدالت‌خواه. یکی شخصا آدم عادلی است و یکی عدالت‌خواه است یعنی طرفدار عدالت اجتماع است و عدالت، فکر و هدف و ایده اجتماعی اوست و در تمام کارهایش، و چه در زندگی فردی و اجتماعی‌اش پیوست عدالت دارد. «کونوا قوامین بالقسط»؛ قیام به قسط، یعنی اقامه و به پا داشتن عدل در اجتماع، و این غیر از عادل بودن از جنبه شخصی است. 🔰حضرت علی(علیه)السلام) در حکمت ۴۲۹ می‌فرماید: « العدلُ سائسٌ عامٌّ...» عدالت سائس و اداره کننده عموم است، چیزی که پایه و مبنای زندگی عمومی و اساس مقررات است. هرگز یک انسانی که تفکر اجتماعی دارد، عدالت و عدالت‌خواهی را با مقیاس‌های فردی اندازه‌گیری نمی‌کند، و عدالت و مبارزه با فساد را در مورد عدالت‌خواهی محدود به یک شخص و یا یک جریان و نهاد خاصی نمی‌کند. و بالتبع سیره تریبون‌داران بویژه ائمه جمعه‌ها به منزله پدر معنوی و فرمانده قرارگاه فرهنگی و سیاسی شهر، که با فکر اجتماعی و برای ادای حق جامعیت اسلام ناب محمدی(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) با اجتماع سروکار دارند و در صدرِ میدان اجتماعی قرار دارند، طبق رسالت و سیره پیغمبر اکرم و حضرت علی(علیه‌السلام) که فلسفه اجتماعی روشنی دارند، به عدل باید از نظر اجتماعی نگاه کنند و با مقیاس اجتماعی اندازه‌گیری نمایند. یعنی چشم بینا و دیده‌بان جامعه باشند و بدانند در کجا عدالت است، کجا بی‌عدالتی است و با آن‌ها صراحتا مبارزه و مطالبه به حق نمایند. عدالت اینگونه است که در شعار و در گفتن خیلی شیرین و جالب است و همه می‌گویند و خوششان می‌آید؛ اما وقتی بنای عمل و انصاف دادن و گفتمان و مطالبه‌ی عدالت‌خواهی شد، آن وقت خیلی مشکل می‌شود؛ خیلی از کسانی که گاهی به نفع عدالت شعار می‌دهند، وقتی که پای عمل برسد، لنگ می‌مانند و شاید از شعار دادن هم پشیمان شوند. ♨️نظام ما، نظام جمهوری اسلامی، و عدالت‌خواهی عامل بقای نظام جمهوری اسلامی است مثل نظام‌های کمونیستی که شعارشان عدالت بود نیست. نظام جمهوری اسلامی، نظامی برخاسته از عدالت، گفتمان و مطالبه‌ی عدالت‌خواهی است. ✅مطالبه‌ی عدالت، باید جزو رسالت خطیرِ هر فردی از جامعه بالاخص تریبون داران قرار بگیرد. برای عدالت‌آمیز شدن جامعه‌ی اسلامی، خیلی باید تلاش کرد. 💠امام خمینی(رحمت‌الله) می‌فرمایند: «عدالت را اجرا کنید. عدالت را برای دیگران نخواهید، خودتان هم بخواهید.(صحیفه نور، ج۱۹، ص ۲۲۶) آن چیزی که روحانیون هرگز نباید از آن عدول کنند و نباید با تبلیغات دیگران از میدان به در روند، حمایت از محرومین و پابرهنه‌ها است. چرا که هرکسی از آن عدول کند، از عدالت اجتماعیِ اسلام عدول کرده است. ما باید تحت «هر شرایطی» خود را عهده‌دارِ این مسئولیت بزرگ بدانیم و در تحقق آن اگر کوتاهی بنمائیم، خیانت به اسلام و مسلمین کرده‌ایم.»(صحیفه نور، ج۲۰، ص ۲۴۴) ✍پاک‌نفس @enqelabi_nevesht 📌 کانال نوشته‌های انقلابی