🌻هوالعلیم 📝 یکی از محققان برجستۀ عرصۀ عرفان(آیة الله سید یدالله یزدان پناه) می‌نویسد: «در عرفان عملی، مقولاتی چون: ریاضت، عشق، و مطرح است، به این ترتیب که در جریان سیر و سلوک، ریاضت‌هایی که عارف به جان می‌خرد، به تدریج عشق سوزانی در قلب وی به حق تعالی ایجاد می‌کند و این عشق در شدید‌ترین مرحله، به فنای عارف و وصال او با حق تعالی می‌انجامد. در همین مقام فنا و اتصال است که نهایی‌ترین شهود‌های عرفانی رخ می‌دهد و عارف به حقایق و اسرار هستی، در عمیق‌ترین ساحت‌های آن، آگاه می‌شود». 🔸طبق این بیان، از جنس عمل و تلاش برای رسیدن به خداوند متعال است و ربطی به دانش‌های تخصصی و دانستن اصطلاحات و ظرائف علمی ندارد؛ هرکس که در وادی قرار گرفته و در صدد است تا خود را از قید‌‌ها و محدودیت‌های این عالم رها کند و تا آغوش خداوند متعال پرواز کرده و به شهود او نائل آید، در وادی عرفان عملی است و در زمرۀ اصحاب این مسیر به شمار خواهد آمد. 🔸منظور از شهود خداوند متعال نیز، همان‌طور که واضح است، دیدار خداوند به دو چشم سر نیست، بلکه بر اساس آیات قرآن کریم و روایات ائمه اطهار انسان این توانایی را دارد تا با مراقبه و مجاهده قلب خود را وسیع کرده و با چشم قلب، نظاره‌گر جمال و جلال الهی باشد. 📚منبع: عرفان امین، ص ۲۶ و ۲۷ ☑@erfan_amin | پایگاه عرفان شیعی فقاهتی