۶)قصه؟ قصه و زمین قصه ۱- شنیده ام قدیمی ها وقتی میخواستند کشاورزی کنند یا جایی خانه ای بسازند اهل تجربه ای و تو بشنو اهل دلی را می آورده اند تا نظرش را بگوید او هم مشتی از خاک آن زمین را بر میداشته و بو میکرده و بعد نظرش را میداده که مثلا نه این زمین جای خانه ات یا کشاورزیت نیست یا چرا هست. زمین قصه ات را که پیدا کنی قصه ات را پیدا کرده ای و خود به خود در نقش خودت حاضری اگر انقلاب زمین قصه ی امروز مان باشد اگر درست خاکش را بو کرده باشیم و درست دریابیمش دیگر بیرون از گیر و دارسیاست ها و قدرت ها و موانع، درست در سر جای خودمان نقش قصه ی مان را بازی می کنیم انگار شهدا بهترین بازیگران نقش خودشان هستند که صحنه و زمین جنگ را خوب بو کرده اند و نقش خودشان را خودشان، خوب بازی کرده اند. اینطور شد که خرازی و کاظمی و باکری و...در دیروز جنگ و حاج قاسم و حججی و...در امروز جنگ درست در نقش خودشان قرار گرفتند و خرازی و کاظمی و باکری و حججی و سلیمانیِ قصه خودشان شدند مثالی سینمایی بزنم، میگویند فلانی خاک صحنه خورده. در قصه های مجید انگار مجید با صفای کودکیش و بی بی با صفای مادریش هر دو خوب خاک صحنه ی قصه های مجید را شناختند و در سر جای خود قرار گرفتند، در اصل مجید نقش خودش یعنی مجید را بازی کرده و بی بی نقش بی بی را. آنقدر که دیگر بعد از قصه های مجید هر کجا در هر فیلمی بی بی و مجید را دیدید جز بی بی و مجید قصه های مجید نقش دیگری یادتان نیامد و به خودتان یا دیگری مثلا گفته اید «عه مجید...عه بی بی...» در روزگار ما که همه نقش خودمان را فراموش کرده ایم این فیلم آنقدر بود که حتا اشک شهید آوینی را هم در آورد و به قول خودش او را به یاد خودش و قصه ی خودش انداخت🔻🔻🔻 @esharenakhana