❇️ ادامه برای _قاریان..:: 🔴یکی از مظاهر توحید افعالی، دستگاه تکلم انسان است. صدای هر انسانی با صدای دیگری فرق دارد و اگر با دید الهی بنگریم، همه صداها زیباست، منتها باید با تمرین و ممارست این زیبایی را از استعداد و قوه به فعل رساند. نخستین گام در این راه، شناخت صداست. ابتدا قاری قرآن باید صدایش را بشناسد وبعد با اهتمام فراوان به ساختن صدای خود بپردازد. شناخت صدا بسیار مهم است، کسانی که در این مرحله موفق شوند، به رشد مطلوبی در هنر قرائت خواهند رسید. برای شناخت صدا، ابتدا باید با استعدادهای صوتی آشنا شد که در اینجا برخی از آنها را توضیح می‌دهیم. ✅طنین طنین، پژواک و پیچش صوتی در دستگاه تکلم است که هر چه بیشتر و بهتر باشد، صدای زیباتری به گوش خواهد رسید. طنین از استعدادهای خدادادی صداست و نسبت به صداهای مختلف فرق می کند و با تمرین می توان آن را به کمال رساند، مگر صدایی که ازاین استعداد اصلاً بهره ای نداشته باشد. 🔴گاهی استفاده ناصحیح از صوت، این استعداد الهی را تباه می سازد یا کارآیی اش راکم می نماید؛ مثلاً افرادی که در حین تلاوت صدایشان را حبس می کنند یا به اصطلاح «صدایشان را می گیرند» مانع ظهور کامل طنین صدایشان می شوند. در میان قاریان مصری نیز چنین افرادی دیده می شوند و در نتیجه کسانی هم که از ایشان تقلید می کنند، ناخودآگاه صدایی بدون طنین ایجاد می نمایند. پس برای کارآیی بیشتر طنین صوتی، هرگز نباید صدا را حبس کرد. البته فرق هنر قرائت با هنر آواز این است که در هنر قرائت، به واسطه رعایت قواعد تجویدی، بطور طبیعی صدای قاری کنترل شده خارج می شود و لاجرم مقداری از صدا حبس خواهد شد، منتها این حبس صدا منافاتی با بروز کامل طنین صوتی ندارد. اما حبس صوتی که بیش از این باشد باعث لطمه زدن به طنین می شود. ✅انعطاف میزان انعطاف صدا از قدرت تحریر و مهارت در تغییر پرده های صوتی به دست می‌ آید. به اصطلاح، صدایی که تحریرش بیشتر است از انعطاف بیشتری برخوردار است و صدایی که تحریر کمی دارد انعطاف آن محدود می باشد و برای تکامل آن تمرین و ممارست وسیله خوبی است. 🔴یکی از استعدادهای صوتی که از نعمتهای عالی حضرت حق می باشد، تحریر صوتی است. مهمترین عامل زیبایی صوت و قرائت، تحریر است. تحریر صوتی، انسان را به اعجاب وا می دارد و متوجه عظمت خالق می کند. از دو تار صوتی چنان تحریر زیبایی خلق می شود که قابل مقایسه با صدای هیچ سازی نیست و به مراتب از آنها زیباتر است. بطور کلی، تحریر مبین احساسات و حالات روحی قاری است. چه زیبا فرمود حضرت استاد که: «تحریر ناله دل است به شرط آنکه قاری قرآن صاحب دل باشد.» 🔴 قدرت تحریری صوت بسته به نوع صدا فرق می کند؛ مثلاً در صداهای باس (بم) قدرت تحریری کمتر است و در صداهای تنور و باریتون، بیشتر است. تحریر انواع مختلفی دارد، مانند: تحریرهای پیوسته یا گسسته و یا ترکیبی از هر دو. ✍قاریان قرآن باید بکوشند تا این استعداد صوتی را کامل نمایند و با دقت از آن استفاده کنند تا بی اراده و ناهماهنگ ظهور نکند و از تحریرهایی که غیر قرآنی است پرهیز نمایند. ✅ قدرت و احاطه صوتی : از دیگر استعدادهای صوت، قدرت و احاطه آن است. منظور از احاطه صوتی «میزان اشغال فضا به هنگام خروج صوت» است؛ یعنی مقدار فضایی که صوت در هنگام خروج از دستگاه تکلم بدون هیچ وسیله کمکی فرا می گیرد. بالطبع این قدرت و احاطه صدا مانند بقیه ویژگیهای صوتی در صداهای مختلف فرق می کند. در یک صدا کم است در صدای دیگر حد متوسط را داراست و در صدایی زیاد می باشد. ✅ ارتفاع صوتی : فاصله بین پائین ترین نقطه یک صوت و بالاترین نقطه آن را ارتفاع صوتی گویند. که در این فاصله پرده های صوتی متعددی قرار دارد. غالباً صداها بر است: 1- صداهای سینه ای که عمدتاً بم و حجیم هستند و از ارتفاع کمتری برخوردارند. 2- صداهای سری (یا به اصطلاح: کله ای) که عمدتاً زیر هستند و از ارتفاع بیشتری بهره مند می باشند. هر یک از این دو صدا، زیبائی های خاص خودش را دارد. مسلماً صدای اول ارتفاع صدای دوم را ندارد و صدای دوم، بم صدای اول را. لازم به ذکر است که هر دوی این صداها، هم بم دارند و هم اوج. ولی قدرت و جذابیت در صدای اول، با بم صداست اما در صدای دوم، با اوج صدا. البته صوت، استعدادهای دیگری مانند لطافت، صافی و … دارد که در اینجا به آنها نمی پردازیم، زیرا درک و فهم آنها از بدیهیات است. پس از آشنایی با استعدادهای صوتی، قاری قرآن بایستی آن استعدادها را در صدای خویش تشخیص دهد و برای تکامل و رشد آن، ممارست دائمی داشته باشد. 🔰ادامه بحث ... 🔴