📜
#متن |🔰ما به اندازهی رنجمان کافریم و به اندازهی کفرمان در عذابیم...
🔸 كسى كه هدايت خدا را نخواست و اين همه ذكر و يادآورى و شكست و تجربه را نديد، به چه هدايتى روى مى آورد؟ بگو كه هدايت خدا، تمامى هدايت است و ما به اين هدايت مأموريم كه تمامى وجود را به رب العالمين و پروردگار هستى تسليم كنيم و در سرزمين وجودمان جز او حاكمى نخواهيم؛ «قُلْ انَّ هُدىَ اللَّهِ هُوَ الْهُدى وَ امِرْنا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعالَمينَ».
🔸و كسى كه اين هدايت را نخواست ناچار از تمامى دنيا رنج مى برد كه او از دنيا طالب لذت است و به دنبال ميوه ى رؤياهايى است كه هيچ وقت سبز نمى شوند و پا نمى گيرند و ناچار اين كفر به انسان و قدر او و نقش او، درگيرى ها مى آفريند، كه ساخت انسان و ساخت دنيا با اين غرورها، هماهنگ نيست و تنوع وسرگرمى را و لذت و عيش و نوش را نمى پرورد، كه در اوج لذت ها خود آگاهى تو و فكر تو رنج فردا را دارد و ترس جدايى را و عذاب و رنج از دست دادن را.
🔸تنها كسى مى تواند رنج ها و دردهاى دنيا را تبديل كند و از آنها ذكر و درس بسازد و به فراغت برسد و حتى با رنج ها راه برود كه رفعت ذكر و وسعت صدرى دارد و مى داند كه در كجاست و بايد چگونه حركت كند. براى او، ديگر درگيرى نيست كه هدف او با ساخت او، با ساخت دنيا هماهنگ است.
🔸اين حيرت و ضيق و اين عذاب و انحراف و زيغ، آثار قطعى كفر هستند و ما مى توانيم از مقدار حيرت و دلتنگى و از مقدار درد و رنجمان و عذابمان به مقدار كفرمان برسيم كه ما به اندازه ى رنجمان كافريم و به اندازه ی كفرمان در عذابيم. و شوخى نيست كه بايد كفر و ايمان را از علامت هايش شناخت؛ كه امروز هر ادعايى را مى توان شنيد كه همه در همند و باهمند و تنها علامت هاست كه آنها را از يكديگر جدا مى كند.
❛❛ عینصاد
📚
#تطهیر_با_جاری_قرآن_جلد_اول| ص ۲۸۱
╭✤ @ eslam20