امام سجاد علیه السلام در دعای اول صحیفۀ‌ سجادیه در همون اوایل دعا به خدا عرض می‌کنند: «اِبتَدَعَ بِقُدرَتِهِ الخَلقَ ابتِداعاً وَ اختَرَعَهُم عَلىٰ‏ مَشِیتِهِ اختِراعاً ثُمَّ سَلَکَ بِهِم طَریقَ اِرادَتِهِ وَ بَعَثَهُم فى سَبیلِ مَحَبَّتِهِ.» موجودات را به قدرتش آفرید، آفریدنی بی مانند؛ و آفریده‌ها را به اراده‌اش ساخت، ساختنی بی مثال. آن‌گاه، همۀ آن‌ها را در مسیر خواستۀ خود راهی کرد و در راه محبتش برانگیخت. به به! به به! «بَعَثَهُم فى سَبیلِ مَحَبَّتِهِ» بعث، یعنی به حرکت در آوردن، برانگیختن خدا ما رو به حرکت درآورده. گفته بنده‌های من بلند شید راه بیفتید. تو چه راهی؟ «فى سَبیلِ مَحَبَّتِهِ» تو راه محبت خودش. جون همه‌مون فدات آقاجان! @abbasivaladi