آمدید که چه چیز را پاک کنید؟ وحشی‌گری عده‌ای بی‌درد و بی‌مغز را؟ یا سکوت و کج‌فهمی و یا لیدری بعضی از رفقایتان در اغتشاشات را؟ یا شاید مظلومیت پابرهنگانی که انقلاب را هویت خود و جانشان را فدایی انقلاب و کشور می‌دانند؟ هیچ‌کدام از اینها فراموش شدنی نیست! ژست ما دنبال صلح هستیم را هم به خودتان نگیرید! دعوا بر سر ظلم است، بر سر ظالم و مظلوم و صلح مظلوم با ظالم، عین خیانت و ظلم است و آنها که در معرکۀ نبردِ حق و باطل سکوت کردند، خود متهم به ظلم هستند. بعضی از شماها با چشمانشان حمله به حق را، حمله به مظلوم را دیدند و دهانشان را بستند، خفه شدند، پیش آنها هم رفتید؟ گفتید که چرا لال شده بودند؟ حالا شما آمده‌اید چه بگویید؟ واسطه شدید که پدر داغدیده و مادرِ خون به دل شده از جرم یک جانی سراسر تاریکی بگذرد؟ مگر مسأله، مسالۀ شخصی است؟ آن قدری که دغدغۀ زنده‌ماندن آن جانی را دارید، درد وطن و پرچم و حاج‌قاسم و امام و نظام و انقلاب را هم دارید؟ اصلا اینها برایتان مهم هستند؟ رفتارتان این را نمی‌گوید! @fakhrian_ir