مدل تربیتی خداوند به عنوان مدل خاصی است. تمرکزش بر قوی کردن توست. شرایط را جوری فراهم می‌کند که بیشتر با زوایای پنهان وجودت آشنا شوی. الکی هم باج نمی‌دهد. بنایش این است که واقعا بسازدت. از اینکه به او بدبین شوی و یا حتی قهر کنی هم نمی‌‌ترسد. مهره‌های زندگی‌ات را جوری چیده است که اگر حواست جمع باشد، بتوانی در همین دنیا بارت را ببندی. بزرگ‌ترین رنج آدمی، بعد از خروج از این دنیا، این است که متوجه شود، است. کال بودن و کال ماندن بد دردی است. به نظرم این شخص، سوزش، بی‌نظیر باشد. برای رسیده شدن، برای شدن باید حواست به برنامه‌هایی که برای تو چیده است، باشد. بعضی‌ها تا آخر عمرشان هیچ‌وقت برنامه‌های خدا را جدی نمی‌گیرند. حواسشان به فرصت‌ها نیست. حواسشان نیست که دنیا رَحِم ساخته شدن است. باید بیشتر در مورد بودن خدا صحبت کنیم. @fakhrian_ir