بیمه یا صندوق اجتماعی یکی از نهاد های اجتماعی و البته پیش از آن اقتصادی دوران مدرن بیمه است. هدف از ایجاد بیمه سازو کاری است که با تعهد به جبران خسارت از متقاضی مبلغی به عنوان حق تعهد اخذ می کند. این ساز و کار با خارج کردن سرمایه های نسبتا کوچک از دست افراد مختلف و تجمیع آنها با به دست آوردن سرمایه نسبتا بزرگ توان اثرگذاری اقتصادی پیدا میکند و خود را به عنوان یک سرمایه گذار بزرگ مطرح می کند که از سود سرمایه گذاری بر کلان طرح ها خدمات خود را ارائه میدهد. با این روش سود متنابهی نصیب شرکت بیمه شده و البته تضمین ضمنی به متقاضی داده میشود ولی این خدمات بالفعل نیست و تنها در زمان وقوع حادثه ارائه میشود. حال اگر بیمه اجباری شود یا انحصاری سود تضمین شده بیمه ها حتمی است، به عنوان نمونه: 1⃣ بیمه شخص ثالث اجباری است. 2⃣ تعداد کشته های در سال هم مشخص است به عنوان نمونه ۱۹۴۵۰ نفر حدودا. 3⃣ حدود ۲۴ میلیون خودرو در کشور موجود است. 4⃣ قیمت دیه افراد ۱/۲۰۰ میلیارد است. 🔰 مجموع دیه این افراد حدودا ۲۴ تریلیون تومان است. 🔰 با قیمت حداقل بیمه یعنی ۱/۵۰۰ میلیون تومن حق بیمه حداقل ۳۶۰ تریلیون تومان است یعنی یک دهم درآمد شرکتهای بیمه صرف حق بیمه میشود و نه برابر سود خالص است که از نظر شرعی به جهت آنکه: ↩️ هیچ فرایند تجاری برای آن انجام نگرفته است. ↩️ هزینه متناسب با خدمات نیست. ↩️ موجب بنگاه داری اقتصادی میشود. ↩️ موجب رشد نقدینگی نا متوازن است. و... قابل قبول نیست. ♻️ اما این راه شرعی این موارد چیست؟ در گذشته دیه غیر عمد بر عهده عاقله فرد بود که شامل اقربای فرد بودند و این مختص زندگی قبیله ای بود که قبیله با هم یک واحد اجتماعی را تشکیل می دادند ولی با توجه به از بین رفتن این سبک از زندگی در جامعه ما به جز موارد خاص باید راه حل دیگری برگزید. ♨️ راه حل جدید تشکیل صندوق اجتماعی دیات است بر این اساس هر صاحب خودرو موظف است سالانه مبلغی به عنوان هزینه صندوق دیه با توجه به درامد فرد پرداخت کند که میزان آن بر حسب میزان احتمالی دیه پرداختی در آن سال محاسبه میشود در این صورت هزینه برای افراد به شدت کاهش میابد و البته خبری هم از سود کلان و بنگاه اقتصادی بیمه نخواهد بود. و این اقدام متناسب با نگرش اسلامی به حمایت جمعی در موارد آسیب های اجتماعی نیز هست. ✍️ میرزا محمد رضا صفایی تخته فولادی 💢@falsafeh_alaveyeh