🔻 آداب متعلم در برابر استاد و معلم. ادب مُتِعَلَم با عالم آنست که: ۱_ در محضرش آغاز به تحیت و سلام نماید. ۲_ در پیشگاه او کمتر سخن بگوید. ۳_ تا زمانی که استادش از او چیزی نپرسد، حرف نزند. ۴_ تا اذن نگرفته سوال نکند. ۵_ در معارضه با سخنِ استاد نگوید که فلانی برخلاف گفته شما چنین گفته است. ۶_ برخلاف رای استاد اشاره نکند که نشان بدهد که از استادش به واقع و درست، داناتر است. ۷_ در مجلس استاد، او را راهنمایی نکند. ۸_ در مجلس درس به اطراف التفات نداشته باشد، بلکه با ادب بنشیند همانند ادب در نماز. ۹_ در پیش استاد نه بر علیه او چیره نشود، نه به نفع او. ۱۰_ وقتی خواست برخیزد برای استاد برخیزد. ۱۱_ او را تابع کلام و سوال خود واقع نکند. ۱۲_ در مسیر راه از او سوال نکند تا اینکه به منزلش برسد. ۱۳_ در افعال ظاهری استادش در پیش او سوءظن نداشته باشد که منکر او شود، پس استاد به اسرار او آگاه تر است. ۱۴_ در نزد استادش فرمایش حضرت موسی(ع) به حضرت خضر(ع) را یادآور شود که به خضر گفت: "آیا کشتی را سوراخ میکنی که تا اهل آن را غرق کنی؟ هر آینه کار نادرست و شگفتی را انجام میدهی"، و بداند که بنا بر اعتماد به ظاهر او را انکار میکند، اشتباه کار است. توضیح: ممکن است در ظاهر کاری را از استادش ببیند که با محسابات عقلی خودش ناپسند باشد، اما باید بداند که نباید با دیدن ظاهر اعمال استادش، قضاوت نابجا کند. 📖 منهج النجاة 👤ملامحسن فیض کاشانی ╰๛---๛---๛--------------------- @falsafeh_nazari