#یادداشت
بخش یک
🔹 به نام خدا
محمد حسین فرج نژاد، آنگونه که من شناختم
سال 1380 آشنا شدیم، 20 سال پیش،
وقتی تازه طلبه ای بودم در مدرسه علمیه معصومیه قم
مشغول درس و بحث مرسوم طلبگی بودم و دنیایم همین بود
نمی دانم ناگهان از کجا پیدایش شد و دنیای ما را به هم ریخت
معنای دیگری از طلبگی علم و دانشجویی برایم گشود و ما را به وادی دیگری برد
همانگونه که صدها شاگرد دیگر در جاهای دیگر تربیت کرد و شوری خاموش ناشدنی در وجودشان گذاشت
ما در پی علم و دانش و آگاهی بودیم اما محمدحسین معنای دیگری از این مفاهیم بر ما گشود و عرصه ای تازه بر ما نمایاند و به اینها دغدغه مندی و مجاهدت افزود
اولین کار مشترک ما در سال های 1380 و 1381 در حلقه ای 15 نفره حول موضوع جنبش نرم افزاری و سپس حلقه مطالعاتی فلسفه علم بود، و از آن سال تا اکنون دو دهه رفیق بودیم و با هم کار کردیم.
🔹 ثمره این شناخت بیست ساله را در چهار عنوان ویژگی های شخصیتی، علمی، انقلابی و تشکیلاتی خلاصه می کنم و به ارزش و شرافت قلم به آنچه می نگارم شهادت می دهم:
🔻ویژگی های شخصیتی
🔹 محمد حسین فرج نژاد ساده زیست بود، تلاشگر و پر کار و جهادی بود، سر بزیر بود و بسیار متواضع.
🔹 اخلاق خوب داشت و چهره ای همیشه خندان، در اولین برخورد بر هر کسی که انقلابی و با دغدغه بود چنان بود گویی سالهاست رفیقند.
🔹 گمنام و بی سر و صدا می رفت و می آمد و بدون پول و بودجه و... کار می کرد.
🔹 مخلص و بی ادعا بود و با عزت نفس زندگی می کرد.
🔹 فرصتهای مادی فراوان داشت اما زاهدانه زیست، هر چند پول در آوردن برایش کاری نداشت و خیلی ها او را می خواستند وقتش را برای پول نمیگذاشت و معطل آن نمیشد.
🔹 به درخواست های جلسه و ارائه و مشورت و... نه نمی‌گفت مگر در توان و وقتش نبود. همیشه می‌توانستی او را ببینی و حجاب و حصاری نداشت.
🔻ویژگی های علمی
🔹 بسیار پر مطالعه و جامع بود. خواندن بسیار و نوشتن فراوان جزء ذاتش بود و زندگیش شامل این دو بود. در علم جویی بسیار حریص و خستگی ناپذیر بود. اتاق و خانه اش پر بود از کتاب های مختلف و هزاران برگ نوشته. تا سقف خانه اش کتاب و جزوه و دست نوشته هایش بود.
🔹 کارهای او عمیق و دقیق و محققانه و راهگشا بود. هر جا که بچه های انقلابی اهل علم کم می آوردند و در موضوعی مشورت یا استاد می خواستند محمدحسین فرج نژاد جزء اولین گزینه‌ها بود.
🔹 محقق عرصه های ناگشوده بود و به محض آن که مساله ای طرح می شد و برای انقلاب موضوعیت پیدا می کرد می دیدی که او به آن ورود کرد و اول و آخر آن را به دست آورده است.
🔹 قوت علمی و جامعیت و عمیق بودن و دغدغه مندی و نوع شخصیت علمی او باعث می شد که اطرافیان و شاگردان و همکاران علمی و همه کسانی که او را می دیدند به علم و دانش و تحقیق علاقمند شوند. طوری بود که به علم و دانش علاقه مندت می کرد و این خدمتی بزرگ و در خور ستایش و تقدیر است که او به علم و پژوهش و نهاد علم در کشور کرده است.
🔹 همیشه وقتی او را برای جایی معرفی می کردم توصیفم این بود که ایشان 20 سال از خودش بزرگتر است و سوادی که دارد سواد یک انسانی است که بیست سال بیش از این عمر کرده.
🔹 تفکر راهبردی داشت و در مطالعات و بحث هایش عقبه و آینده و ارتباطات مسائل را می دید و در آن ها خلاقیت و نگاه موشکافانه و حلال مسائل داشت.
🔹 در تمام جلسات کاغذ و قلم داشت و تمام حرفهایی که افراد می زدند و احساس می کرد مطلب خوبی است می نوشت. به حرف تازه اهمیت میداد و آن را از هر جا و زبان هر کس می یافت ثبت می کرد.
🔹 از همه مهم تر جامعیتش در اشراف بر موضوعات بود. فلسفه علم، غرب شناسی، سینما، نقد فیلم، فضای مجازی، رسانه، صهیونیزم پژوهی، دشمن شناسی، جنگ شناختی، فلسفه غرب، ادیان و فرق، عرفان یهود، عرفان های کاذب، سلبریتیسم و فرهنگ شهرت، اقتصاد، مهدویت، فقه و طب و پزشکی، جنگ رسانه ای، سبک زندگی، هنر، علوم غریبه و امور ماورایی، سازمان های مخفی و سرویس های جاسوسی و بسیاری از موارد دیگر را تخصص عمیق داشت و استاد این عناوین بود و در موضوعات فراوان دیگری نیز مطالعات گسترده داشت.
🔹 رجوع و اشراف به منابع دسته اول داشت و معمولاً از کسانی که مثل خودش در فضای یک موضوع مطالعه داشتند پیش تر و عمیق تر بود.
🔹 محمد حسین بنیانگذار یک جریان علمی انتقادی صحیح و عمیق بود و یک عمر برای نشر حقایق و روشگنری و آگاهی بخشی تلاش هدفمند و موثر کرد.
@farajnezhad110