🎞 نگاهی به فیلم
#ابلق ساخته
#نرگس_آبیار
🏴حوالهات به صاحب همان پرچم و کتیبه
🎞
#فیلم «عرق سرد» مثلا بر اساس واقعیت بود.
یک مجری تلویزیون، به همسرش که عضو تیم ملیست اجازه خروج از کشور و همراهی با تیم ملی بانوان را نمیدهد.
فقط یک فرق بزرگ با
#واقعیت داشت.
در واقعیت، مجری تلویزیون یکی بود مثل کارگردان فیلم؛ از همان طبقه و با همان نگاه
#سیاسی و اجتماعی که مجری برنامههای شبکه ورزش بود.
اما در فیلم، مجری تلویزیون یکی بود مثل نجمالدین شریعتی! مجری برنامههای معارفی.
🎞 کارگردان به همین راحتی
#دروغ گفته بود و مشکلی را که به هممسلکهای خودش و خلق و خوی کثیفشان ربط داشت، انداخته بود توی زمین مذهبیها.
🎞 جنبش
#METOO هم برملا کننده گند و کثافت اخلاقی همین طبقه بود.
معلوم شد از زیر پوست
#هالیوود گرفته تا کارگاههای هنری و گالریها و میتینگهای سیاسی و ارتباطات فردی همین قشر، چه فضاحتی برپاست و چطور قربانیهای
#جنسی در این طبقه خفه میشوند و اجازه فریاد زدن پیدا نمیکنند.
🎞 اما حالا نرگس آبیار روی همین موج
#METOO «ابلق» را ساخته.
اما بصورت ناجوانمردانهای بجای پرداختن به خاستگاه اصلی آن جنبش و نشان دادن لجنزار اصلی، داستان را آورده در یک محیط
#مذهبی و
#سنتی.
جایی که صلوات از دهن مردمش نمیافتد، مردها یکی در میان به زن و دخترشان تذکر میدهند روسری را بکشند جلوتر، روی دیگها «یا حسین» نوشته شده و... از قضا کسی که حکم به سرپوش گذاشتن بر تعرض میدهد، کارش دوخت و دوز پرچم و کتیبه امام حسین است!
🎞 اشارات و نمادهای مذهبی در فیلم خیلی بیشتر از اینهاست که میگذریم.
بالاخره شاید از نظر خانم آبیار آن کسی هم که –در آخرین مورد- روی ماجراهای
#آیدین_آغداشلو خاک ریخت و تابلوهایش را ۱۲ میلیارد آب کرد، مذهبیها و سنتیها بودند!
🎞 بگذریم! نه من منتقدم نه این متن نقد فیلم است.
فقط خواستم بگویم نه ما انقدر
#ابله هستیم که نفهمیم سازنده ابلق چه کرده، و نه دنیا انقدر بیحساب و کتاب است که بیایی هر حرفی را بزنی و هر چیزی را توی فیلمت بگذاری و بروی.
انشاالله خود صاحب آن پرچم و کتیبه جواب فیلمساز را میدهد. همین!
✍🏼 محمدرضا شهبازی
🌐 هفت راه
🇮🇷طلاب انقلابی همدان🇮🇷
@farizatain ✊