خاطره ای از اقای قرائتی همبازی و همرازشدن با فرزند منزل یکی از محترمین تهران بودم، پسرش از منافقین فراری بود. پدر، عالمی وارسته و پسر، منافقی فراری! درباره اینکه چطور شد پسرش اینگونه شد، گفت: به تربیت پسرم نرسیدم. از صبح زود تا آخر شب اینجا و آنجا سخنرانی و برنامه‏ های علمی و تحقیقی داشتم، ولی از فرزندم غافل شدم. الآن چوبش را می‏خورم. همه اعضای خانواده در این غم می‏سوزیم که چرا باید جوانی از خانواده ما به این راه کشیده شود. الآن می‏فهمم که حضرت علی‏ علیه‌السلام که فرمود: هرکس بچه‏ ای دارد، باید بچه شود یعنی چه. یعنی پدرها باید در خانه ژِست پدری را کنار بگذارند و با بچه‏ ها همبازی و همراز شوند. http://eitaa.com/joinchat/2238513161C70e8a50686