✋انگیزه سازی 📚فرقۀ ملعونه 🔹تمام پیامبران الهی، به‌ویژه پیامبر عظیمالشأن اسلام صلی الله علیه و آله آینۀ تمام نمای رحمانیت و رحیمیت پروردگار بی‌همتای‌ عالم اند و در آیات و روایات بسیار کم دیده می‌شود که این بزرگواران دربارۀ فرد یا افرادی با ادبیات لعن و نفرین سخن بگویند؛ حتی کسانی که این بزرگواران را مورد ظلم و نافرمانی قرار داده اند. 🔹این امر دربارۀ اهل‌‌بیت علیهم السلام نیز صادق است. در زندگی حضرات آل اللّه علیهم السلام بسیار نادر است که کسی مورد لعن یا نفرین قرار بگیرد. اما در یک دسته از روایات، گروهی دیده میشوند که انبیا و اولیای الهی علیهم السلام آن‌ها را با الفاظی عجیب، لعن و نفی می‌کنند. آن هم به خاطر اشتباه بزرگی است که آن فرقه در ذهن خود پرورانده و به آن پایبند بوده‌اند و با تأثر و تأسف بسیار باید بگوییم که برخی از ما شیعیان هم در زندگی دچار این اشتباه شده ایم! 🔹پیامبر گرامی اسلام؟ص؟ می‌فرمایند: ُ«لُعِنَتِ المُرْجِئةُ على لِسانِ سَبعينَ نَبيّا، الّذينَ يقولونَ: الإيمانُ قَولٌ بِلا عَمَلٍ»؛ مرجئه، همانان كه مى‌گويند: ايمان، گفتار بى‌كردار است، از زبان هفتاد پيامبر لعنت شده‌اند. 🔹«مرجئه» چه کسانی هستند که از زبان هفتاد پیامبر مورد لعن قرار گرفته اند؟ یا در روایتی دیگر امام صادق؟ع؟ این فرقه را شدیدتر از فرقه‌های دیگر لعن کرده، می‌فرماید: «لَعَنَ اللَّهُ الْقَدَرِیَّةَ لَعَنَ اللَّهُ الْخَوَارِجَ لَعَنَ اللَّهُ‏الْمُرْجِئَةَ لَعَنَ اللَّهُ الْمُرْجِئَةَ قَالَ: قُلْتُ لَعَنْتَ هَؤُلَاءِ مَرَّةً مَرَّةً وَ لَعَنْتَ هَؤُلَاءِ مَرَّتَیْنِ»؛ خدا لعنت كند قدریه را، خدا لعنت كند خوارج را، خدا لعنت كند مرجئه را، خدا لعنت كند مرجئه را. راوی می‌گوید: من عرض كردم: قدریه و خوارج را هركدام یك بار لعنت كردید، و مرجئه را دوبار! 🔹مگر این فرقۀ ملعونه چه اشتباه فاحشی کرده‌اند که این بیان از زبان مبارک امام معصوم باید دربارۀ آنها صادر شود؟! واقعاً مرجئه چه گروهی هستند که امام معتقد است دامنشان تا روز قیامت به خون اهل‌‌‌بیت آلوده است؟! حضرت در ادامه روایت، تعبیری به‌‌کار میبرند که انسان متحیر میماند: «قَالَ إِنَّ هَؤُلَاءِ یَقُولُونَ إِنَّ قَتَلَتَنَا مُؤْمِنُونَ فَدِمَاؤُنَا مُتَلَطِّخَةٌ بِثِیَابِهِمْ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ»؛ اینها می‌گویند: کسانی که ما اهل‌‌بیت را به شهادت می‌رسانند، مؤمن‌اند؛ پس دامنشان تا روز قیامت به خون ما آلوده است. 🔹آنها اعتقادی عجیب داشتند. معتقد بودند که ایمان به‌تنهایی کافی است و اگر انسان هیچ عملی هم نداشته باشد، باز هم رستگار میشود! یعنی اگر کسی ایمان داشته باشد (اقرار زبانی) و گناهان کبیره مانند کشتن بستگان خود، زنا، دزدی، قتل نفس محترمه، آتش‌زدن قرآن و کعبه مرتکب شود، ضرری به ایمان او نمی‌رسد و ایمانش مانند ایمان جبرئیل و میکائیل است! 🔹به اعتقاد این فرقۀ ملعونه، عملی که از من سر می‌زند، حتی اگر کشتن امام زمانم باشد، مهم نیست. فقط همین که به زبان بگویم به خدا ایمان دارم، کافی است و رستگار می‌شوم! https://eitaa.com/fatemi222/12572