خدایا! همین شب اوّل ماه رمضان دستمان را بگیر... #آیت_الله_مجتبی_تهرانی 🍃🌹🍃 @fatemi222

سلام تفسیر قرآن بر مبنای (طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن ) مباحث در قالب (سیر مفهومی )آن کتاب ارائه میشود؛ به این صورت که 30 آیه از قرآن در 30 روز ماه مبارک رمضان بیان می شود؛ ✍جلسه اول👇 https://eitaa.com/fatemi222/12560

‌ ‌به نام خدا خب بریم با هم آیه امروز رو مرور کنیم آماده‌اید؟ سوره مبارکه بقره، آیه ۲ #طنین_وحی #مسطورا #فرصت_زندگی_با_آیه‌ها ↩️تفسیر هدی للمتقین با توضیحات https://eitaa.com/fatemi222/12560 🔺سه شرط برای استفاده از هدایت قرآن👇 https://eitaa.com/fatemi222/12564

✅بسته معرفتی روز دوم ماه مبارک رمضان 🔹شرح دعای روز دوم ماه مبارک رمضان. https://eitaa.com/fatemi222/5303 🔹هفت نکته درباره اثرات_تلاوت_قرآن https://eitaa.com/fatemi222/5305 ↩️گام دوم هدایت در قرآن ازجزء دوم 🔸جلب رضایت خداوند یا مردم(اولویت کدومه) https://eitaa.com/fatemi222/8037 🔸جذابیتِ حرف‌های غیر‌مستقیم (خدا عاشق 4دسته هست) https://eitaa.com/fatemi222/8038 🔺تفسیرروز دوم ایمان وتعهد عملی https://eitaa.com/fatemi222/12573 📚‌‌ویژه نامه ماه مبارک در لینک زیر ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ https://eitaa.com/fatemi222/12485

بسم الله الرحمن الرحیم رمضان دوم 1402 کتاب: با قرآن زندگی کنیم ❤️جلسۀ دوم: اگر چراغها نباشد ✋موضوع: ایمان و تعهدات عملی 🌹آیۀ مورد بحث " «إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أُوْلَٰئِكَ يَرۡجُونَ رَحمت ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيم» یقیناً کسانی که ایمان آورده و آنان که هجرت کرده و در راه خدا به جهاد برخاستند، به رحمت خدا امید دارند؛ و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (سوره بقره، آیه218) https://eitaa.com/fatemi222/12572

✔️مقدمه 🔸با توجه به فرمایش رهبر معظم انقلاب حفظه الله در کتاب «طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن»، دربارۀ این نکته که اسلام به صورت مسلکی اجتماعی، اصولی منسجم و هماهنگ و ناظر به زندگی جمعی انسانها دارد و با عنایت به آنچه در تبیین آیۀ دوم سورۀ بقره در جلسه گذشته بیان شد که قرآن کتاب زندگی است و همه آنچه برای هدایت مادی و معنوی بشر نیاز است را در بردارد، در نظر داریم در کل ماه مبارک به استناد کتاب «طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن»، در ذیل تبیین آیات قرآن کریم، آنچه در ذهن داریم، به اندیشه های ناب اسلامی نزدیک‌تر کنیم. 🔹برای رسیدن به این هدف مهم، کلّ مباحثی که انشاءاللّه در ذیل آیات مطرح خواهد شد، در پنج فصل بیان می‌شود: ایمان، توحید، نبوت، ولایت و معاد 🔸آیۀ مورد بحث امروز، آیه 218 سورۀ مبارکۀ بقره است که خداوند می‌فرماید: «إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أُوْلَٰئِكَ يَرۡجُونَ رَحمت ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيم» یقیناً کسانی که ایمان آورده و آنان که هجرت کرده و در راه خدا به جهاد برخاستند، به رحمت خدا امید دارند؛ و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. 🔻برای تبیین این آیۀ مبارکه، نکاتی را عرض می‌‌کنم.👇 https://eitaa.com/fatemi222/12572

✋انگیزه سازی 📚فرقۀ ملعونه 🔹تمام پیامبران الهی، به‌ویژه پیامبر عظیمالشأن اسلام صلی الله علیه و آله آینۀ تمام نمای رحمانیت و رحیمیت پروردگار بی‌همتای‌ عالم اند و در آیات و روایات بسیار کم دیده می‌شود که این بزرگواران دربارۀ فرد یا افرادی با ادبیات لعن و نفرین سخن بگویند؛ حتی کسانی که این بزرگواران را مورد ظلم و نافرمانی قرار داده اند. 🔹این امر دربارۀ اهل‌‌بیت علیهم السلام نیز صادق است. در زندگی حضرات آل اللّه علیهم السلام بسیار نادر است که کسی مورد لعن یا نفرین قرار بگیرد. اما در یک دسته از روایات، گروهی دیده میشوند که انبیا و اولیای الهی علیهم السلام آن‌ها را با الفاظی عجیب، لعن و نفی می‌کنند. آن هم به خاطر اشتباه بزرگی است که آن فرقه در ذهن خود پرورانده و به آن پایبند بوده‌اند و با تأثر و تأسف بسیار باید بگوییم که برخی از ما شیعیان هم در زندگی دچار این اشتباه شده ایم! 🔹پیامبر گرامی اسلام؟ص؟ می‌فرمایند: ُ«لُعِنَتِ المُرْجِئةُ على لِسانِ سَبعينَ نَبيّا، الّذينَ يقولونَ: الإيمانُ قَولٌ بِلا عَمَلٍ»؛ مرجئه، همانان كه مى‌گويند: ايمان، گفتار بى‌كردار است، از زبان هفتاد پيامبر لعنت شده‌اند. 🔹«مرجئه» چه کسانی هستند که از زبان هفتاد پیامبر مورد لعن قرار گرفته اند؟ یا در روایتی دیگر امام صادق؟ع؟ این فرقه را شدیدتر از فرقه‌های دیگر لعن کرده، می‌فرماید: «لَعَنَ اللَّهُ الْقَدَرِیَّةَ لَعَنَ اللَّهُ الْخَوَارِجَ لَعَنَ اللَّهُ‏الْمُرْجِئَةَ لَعَنَ اللَّهُ الْمُرْجِئَةَ قَالَ: قُلْتُ لَعَنْتَ هَؤُلَاءِ مَرَّةً مَرَّةً وَ لَعَنْتَ هَؤُلَاءِ مَرَّتَیْنِ»؛ خدا لعنت كند قدریه را، خدا لعنت كند خوارج را، خدا لعنت كند مرجئه را، خدا لعنت كند مرجئه را. راوی می‌گوید: من عرض كردم: قدریه و خوارج را هركدام یك بار لعنت كردید، و مرجئه را دوبار! 🔹مگر این فرقۀ ملعونه چه اشتباه فاحشی کرده‌اند که این بیان از زبان مبارک امام معصوم باید دربارۀ آنها صادر شود؟! واقعاً مرجئه چه گروهی هستند که امام معتقد است دامنشان تا روز قیامت به خون اهل‌‌‌بیت آلوده است؟! حضرت در ادامه روایت، تعبیری به‌‌کار میبرند که انسان متحیر میماند: «قَالَ إِنَّ هَؤُلَاءِ یَقُولُونَ إِنَّ قَتَلَتَنَا مُؤْمِنُونَ فَدِمَاؤُنَا مُتَلَطِّخَةٌ بِثِیَابِهِمْ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ»؛ اینها می‌گویند: کسانی که ما اهل‌‌بیت را به شهادت می‌رسانند، مؤمن‌اند؛ پس دامنشان تا روز قیامت به خون ما آلوده است. 🔹آنها اعتقادی عجیب داشتند. معتقد بودند که ایمان به‌تنهایی کافی است و اگر انسان هیچ عملی هم نداشته باشد، باز هم رستگار میشود! یعنی اگر کسی ایمان داشته باشد (اقرار زبانی) و گناهان کبیره مانند کشتن بستگان خود، زنا، دزدی، قتل نفس محترمه، آتش‌زدن قرآن و کعبه مرتکب شود، ضرری به ایمان او نمی‌رسد و ایمانش مانند ایمان جبرئیل و میکائیل است! 🔹به اعتقاد این فرقۀ ملعونه، عملی که از من سر می‌زند، حتی اگر کشتن امام زمانم باشد، مهم نیست. فقط همین که به زبان بگویم به خدا ایمان دارم، کافی است و رستگار می‌شوم! https://eitaa.com/fatemi222/12572

✋اقناع اندیشه ♦️ایمان همراه عمل رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت اللّه خامنه ای در کتاب «طرح کلی اندیشۀ اسلامی در قرآن» این فاصله انداختن بین ایمان و عمل را به چالش کشیده، در تبیین آیۀ 218 سورۀ بقره که در ابتدای جلسه تلاوت شد، می‌فرمایند: ♦️مسئله این است که ایمان بر طبق فرهنگِ غیر قابل تردید قرآن، صرفاً یک امر قلبی نیست. درست است که ایمان یعنی باور، و باور مربوط است به دل، اما قرآن هر باوری را، هر ایمان و قبول و پذیرشی را به رسمیت نمی‌شناسد. ایمانِ مجرد، ایمانِ قلبیِ خشک و خالی، ایمانی که در جوارح و اعضای مؤمن شعاعش مشهود نیست، این ایمان از نظر اسلام ارزشمند نیست. ♦️اول مؤمن به خدا، شیطان است. ابلیس پیش از آنکه بندگان پرمدعای پروردگار و فرزندان پُرناز و افادۀ آدم به این سرزمین خاکی بیایند، سالیانی خدای متعال را عبادت میکرد و دلش کانون معرفت خدا بود؛ اما در آن بزنگاه، در آنجایی که ایمانها همه آنجا به کار میآیند، یعنی در هنگام انتخاب، در هنگام تعیین راه نهایی، این ایمان به کار ابلیس نیامد. این ایمان در همان دل ماند. ♦️در طول سالیان دراز، از صدر اسلام تا به امروز، یک تلقی نادرستی از مسئلۀ ایمان در بین بعضی فِرَق و حتی برخی از مسلمانان شکل گرفته که نیاز به اصلاح دارد. آن تلقی نادرست، این است که ایمان را صرفاً به اعتقاد و تصدیق و باور قلبی تقلیل داده، به تعهدات عملی ناشی از ایمان اهمیت لازم را نمی‌دهند و یک ایمان خشک و خالی و عقیم و بدون آثار و نتایج را برای خود تعریف کرده‌اند؛ ایمانی که در مقام عمل، بروزی از خود نشان نمی‌دهد و صرفاً امری درونی و معنوی است ✍️با توجه به این آیه، کسانی به رحمت خدا امید دارند که ایمانشان دراعضا و جوارحشان مشهود باشد و اهل هجرت و جهاد باشند. https://eitaa.com/fatemi222/12572

اما با مراجعه به آیات قرآن کریم که دستور و راهنمای زندگی بشر برای رسیدن به سعادت دنیوی و اخروی است و همچنین روایات مأثور از حضرات معصومین آشکارا می‌بینیم که ایمان را همواره همراه با عمل مطرح نموده و ایمان بدون تعهد عملی را مردود و نافرجام معرفی کردهاند؛ همان‌گونه که خداوند در آیۀ 218 سورۀ بقره می‌فرماید: «إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أُوْلَٰٓئِكَ يَرۡجُونَ رَحمت ٱللَّهِۚ» اگر دقت کنیم، خداوند متعال وقتی از ایمان و مؤمنان (کسانی که ایمان آوردند) سخن می‌گوید، بلافاصله در آیه دو صفت برای افراد باایمان می‌آورد: «هَاجَرُواْ» و «جَٰهَدُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ» یعنی اهل هجرت و جهاد در راه خدا هستند. این دو صفت جدا از معنایشان دو رفتار و عمل است و نشان می‌دهد که خدا کسانی را مؤمن می‌داند که اهل عمل هستند. https://eitaa.com/fatemi222/12572

♦️ایمان در قرآن همراه عمل اگر آیات دیگر قرآن را نگاه کنیم هرجا که صحبت از اهل ایمان است، بلافاصله خدای عالم اهل ایمان را با صفتی از اعمال معرفی می‌کند که به چند نمونه از این آیات اشاره می‌کنم: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا ارْکَعُوا وَ اسْجُدُوا وَ اعْبُدُوا رَبَّکُمْ وَ افْعَلُوا الْخَیْرَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَيُطِيعُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُولَئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ .. یا اینکه به‌‌طور کلی خدا در بسیاری از آیات، ایمان را با عمل صالح آورده است: «وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّلِحَٰتِ لَهُم مغفرةٞ وَأَجرعَظِيم»؛ خداوند کسانى را که ايمان آورده و اعمال شايسته کرده‌‏اند، وعده داده که آنها را آمرزش و پاداشى بزرگ است. https://eitaa.com/fatemi222/12572

♦️پرورش احساس ایمان بدون عمل، با ریشه‌ای نفسانی درواقع، ریشۀ اصلی این بحث که برخی ایمان را از عمل جدا می‌کنند و ایمان به‌‌تنهایی را کافی می‌دانند، این نکته است که آن‌ها می‌خواهند کارهای پَست خود را توجیه کنند تا آزادانه بتوانند به هر گناه و کار ناپسندی دست بزنند. شهید مطهری در کتاب «ده گفتار» داستان جالبی را نقل می‌کند. ♦️مناظرۀ شیعه با مرجئه احمد امین مصری در کتاب «ضحیالاسلام» از «أغانی» ابوالفرج اصفهانی‌ نقل می‌کند: یک نفر شیعی و یک نفر مرجئی با همدیگر دربارۀ عقیدۀ تشیع و عقیدۀ ارجاء بحث می‌کردند. این می‌گفت اصول مرجئه صحیحتر است و آن یکی می‌گفت اصول شیعی. مرجئی می‌گفت: عمل هیچ است و اساس فقط ایمان است. شیعی می‌گفت: عمل لازم است. در این بین، مطربی پیدا شد (چون أغانی ذکر کرده، روی آن‌ قرینه می‌گویم مطرب بوده). گفتند از همین می‌پرسیم. البته این هم یک آدم فهیمی بود، نه اینکه آدم بی‌خبری باشد. گفتند از این می‌پرسیم که آیا حق با شیعه است یا با مرجئی؟ گفتند آقا! عقیدۀ تو چیست؟ آیا حق با شیعه است یا با مرجئی؟ حرف خوبی زد؛ گفت: «اعلائی شیعی و اسفلی مرجئی‌ 😊»؛ بالاتنه‌ام شیعه است، ولی پایین‌تنهام مرجئی! یعنی در فکر و عقیده، شیعه‌ام، اما پایین‌تنه‌ام مرجئی است؛ یعنی در عمل، مرجئی‌ام! https://eitaa.com/fatemi222/12572

♦️رفتارسازی این جمله که قطعاً همۀ ما در طول زندگی‌مان آن را شنیده‌ایم که وقتی از کسی دربارۀ واجبات و محرمات الهی سؤال می‌کنیم، می‌گوید: «مهم این است دلت پاک باشد» ما را شبیه این مطرب می‌کند؛ یعنی خیلی از ماها باید بگوییم «اعلائی شیعی و اسفلی مرجئی». یعنی در فکر و عقیده و ایمان شیعه هستیم، ولی در عمل مرجئه‌ایم و برای عمل ارزشی قائل نبوده، ایمان را کافی می‌دانیم. از این نکته غافلیم که ایمان بدون عمل درواقع همان برق بدون چراغ است. فراموش می‌کنیم که اگر چراغ‌ها نباشند، روشنایی و نور حاصل نمی‌شود. ما «إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أُوْلَٰئِكَ يَرۡجُونَ رَحمت ٱللَّهِۚ» را زندگی نکرده ایم. توقع داریم بدون سختی عمل و جهاد و هجرت و فقط با ایمان خالی به رحمت خدا امیدوار باشیم؛ اما این‌گونه نخواهد شد. اگر چراغ‌ها نباشند، روشنایی حاصل نمی‌شود. «دلت پاک باشه، ظاهر مهم نیست!» غلط است. همۀ ما امروزه شاهدیم که بعضی مادران، خواهران، همسران و دختران ما با دلایل مختلف فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و... در جامعه با پوشش‌های زننده رفت‌وآمد می‌‌‌کنند؛ به‌‌‌طوری که حتی نگاه‌های زنان ديگر نيز به سمت آن‌ها خيره می‌‌شود. وقتی با آنها به صحبت می‌نشینی، غالباً و شاید بتوان گفت همۀ آن‌ها اعتقاد و ایمان به ذات باری‌‌تعالی و مباحث دینی دارند؛ ولی گمان می‌کنند همین که دلشان پاک باشد، کفایت می‌کند و عملی که باید از ایمان و قلب پاک بروز کند، مهم نیست. این مسئله، اهمیت بحث ما در ذیل این آیۀ مبارکه را نشان می‌دهد. ما امروز در جامعه خود مبتلا به این نکته مهم هستیم. این آیه را باید زندگی کنیم و زن و مرد و پیر و جوان فریاد بزنیم که با دل پاک و ایمان خالی و بدون عمل به ملزومات ایمان، جزء «أُوْلَٰئِكَ يَرۡجُونَ رَحمت ٱللَّه» نخواهیم شد. کسانی امید به رحمت خدا دارند که علاوه بر «ءَامَنُواْ»، «هَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ» داشته باشند. https://eitaa.com/fatemi222/12572