زمزمه ای برای پایان سفر زیارتی عتبات عالیات کشورعراق به پایان آمد این ایام با صفا/زائران اجرتان با حضرت زهرا یا زهرا یا زهرا... رو نمودیم ما بر قبله گاه مقصود/واقعاً این سفر سفر خوبی بود به یاد نجف و دلهای مبتلا/حرم مولا و آن ایوان طلا هر دلی در حرم شور و نوایی داشت/آن ایوان طلا عجب صفایی داشت اشک زائر بُود جاری از هر دو عین/به یاد دو اما در شهر کاظمین آن مرقدی مه هست الحق دارالشفا/حرمی که دارد بوی امام رضا میخوانم تطهیر وکوثر و حمد و نصر/به یاد پدر و جدّ امام ِ عصر به یاد مرقد ِ امامین هدی/به یاد سرداب و به یاد سامرا باقی صحبتم صحبت دلبر است/از هر چه بگذریم حرف او خوشتر است به یاد آن دمی که خدایی شدیم/یا حسین گفتیم و کربلایی شدیم در حرم حسین با اشک و سوز و آه/گریه کردیم پای روضه ی قتلگاه یاد آن لحظه ای که شوری شد به پا/سر خون خدا از بدن شد جدا میزند مادر ناله با چشم تر/ای شهید بی سر، ای غریب مادر