و را سوگند داد که هر وقت که این دشمن بر تو ستم کرد، شکایت او را پیش من بیاور تا من دفع ستم او از تو بکنم.[۲۰]
آثار اخروی انفاق
۱. آمرزش گناهان
همه انسانها به جز انبیاء و اولیای الهی، در زندگی خود، دچارخطا و لغزش شده و گناهان کوچک و بزرگی را مرتکب میشوند، از جمله ابزاری که باعث میشود انسان آثار گناه و خطاهایش را از بین ببرد، حتی آن را تبدیل به حسنات نماید، انفاق و بخشش در حق بندگان خدا و خدمت به مخلوقات الهی است.[۲۱]
در سوره مائده میخوانیم: «أَقْرَضْتُمُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً لَأُکفِّرَنَّ عَنْکمْ سَیئاتِکمْ وَ لَأُدْخِلَنَّکمْ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ فَمَنْ کفَرَ بَعْدَ ذلِک مِنْکمْ فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبیلِ[۲۲]؛ به خدا قرض نیکو بدهید [در راه او، به نیازمندان کمک کنید]، گناهان شما را میپوشانم [میبخشم] و شما را در باغهایی از بهشت که نهرها از زیر درختانش جاری است، وارد میکنم؛ اما هر کسی از شما بعد از این کافر شود، از راه راست منحرف گردیده است.»
۲.خیر و سعادت ابدی
عمدهترین اثر انفاق و رسیدگی به امور نیازمندان واقعی، خیر وسعادت ابدی و حسن عاقبت و فرجام نیکی است که نصیب انسانهای خیّر و نیکوکارخواهد شد.
در قرآن آمده: «وَ الَّذینَ صَبَرُوا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ أَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِیةً وَ یدْرَؤُنَ بِالْحَسَنَةِ السَّیئَةَ أُولئِک لَهُمْ عُقْبَی الدَّار[۲۳]؛ کسانی که بهخاطر ذات (پاک) پروردگارشان شکیبایی میکنند و نماز را برپا میدارند و از آنچه به آنها روزی دادهایم، در پنهان و آشکار، انفاق میکنند و با حسنات، سیئات را از میان میبرند پایان نیک سرای دیگر، از آن آنهاست ... (همان) باغهای جاویدان بهشتی که وارد آن میشوند و همچنین پدران و همسران و فرزندان صالح آنها و فرشتگان از هر دری بر آنان وارد میگردند ... (و به آنان میگویند): سلام بر شما به خاطر صبر و استقامتتان! چه نیکوست سرانجام آن سرا (ی جاویدان)!»
________________________________________
[۱]. بقره /۲۱۶.
[۲]. روش ضرورت مطلب.
[۳]. تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص ۲۱۵.
[۴]. سورههای ذاریات آیه ۱۹؛ نحل آیه ۹۶؛ نمل آیه ۸۹؛ انعام آیه ۱۶۰.
[۵]. مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل ج ۷، ص ۲۴۲ و بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۱۸۲.
[۶]. بقره /۲۱۶.
[۷]. مثالهای زیبای قرآن، ص ۱۰۶.
[۸]. کافی، ج ۴، ص ۹.
[۹]. حائری شیرازی، تمثیلات، ج ۲، ص ۱۶۷.
[۱۰]. بحارالانوار، ج ۴۱، ص ۴۷.
.[۱۱] قلم / ۲۰.
[۱۲]. احمد جامی.
[۱۳]. نور/ ۲۲.
[۱۴]. بقره/ ۱۹۵.
[۱۵]. بحار الأنوار، ج ۴۳، ص,۳۴۸
[۱۶]. فیض کاشانی.
[۱۷]. بقره/ ۲۷۴.
[۱۸]. بقره/ ۲۶۵.
[۱۹]. تفسیر نمونه، ج ۲، ص ۳۲۶.
[۲۰]. العدد القویة، ص ۳۵۹.
[۲۱]. فرهنگ قرآن، ج ۵، ص ۲۵۵.
[۲۲]. مائده/۱۲.
[۲۳]. رعد/ ۲۲ ـ ۲۴.