وقتی که روایات و آیات را بررسی میکنیم میبینیم که مهربانی و خوش خلقی پیامبر یک راهبرد بوده نه فقط یک رفتار شخصی یا اجتماعی، به این معنا که رسولخدا از این حقیقت و خُلق درونی مهربانی به عنوان یک راهبرد در ابلاغ دستور الهی استفاده میکنند و حتی به دیگران نیز این توصیه را دارند که از این راهبرد استفاده کنند. ایشان می فرمایند : أَيُّهَا النَّاسُ وَ اللَّهِ إِنِّي لَأَعْلَمُ أَنَّكُمْ لَا تَسَعُونَ‏ النَّاسَ‏ بِأَمْوَالِكُمْ وَ لَكِنْ سَعُوهُمْ بِالطَّلَاقَةِ وَ حُسْنِ الْخُلُقِ قَالَ وَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ رَحِمَ اللَّهُ كُلَّ سَهْلٍ طَلْقٍ. اى مردم بخدا سوگند من ميدانم كه شما با ثروت خود بمردم توسعه و آرامش نميدهيد ولى با گشاده‏روئى و حسن خلق بآنها آرامش دهيد و فرمود خدا رحمت كند هر شخص آسان گير و گشاده‏رو را. یعنی در واقع حضرت میفرمایند که با مهربانی و محبت به دیگران آرامش را به آنها هدیه کنید و در واقع با این هدیه گرانبهاء دل آنها را مجذوب خود میکنید.