ایدئولوژی «من می‌خرم و مصرف می‌کنم، پس هستم» شعار این نوع جهان‌بینی را «من می‌خرم و مصرف می‌کنم، پس هستم» این نوع نگاه به عنوان یک ایدئولوژی مطرح است. اندیشمندان این نظریه مفهوم میان مصرف و مصرف‌گرایی را بر مبنای الگوی متعارف می‌چینند که در آن اگر شما یک حد کفافی از مصرف را داشته باشید که با مختصات زندگی خودتان نیاز شما را تأمین می‌کند، این میزان، الگوی مصرف شما است و مصرف فراتر از آن به معنای مصرف‌گرایی است. وقتی که مصرف برای تأمین نیاز نیست، بلکه برای خود مصرف و تأمین نیاز روانی مصرف است، به معنای مصرف‌گرایی است که برخی از روان‌شناسان این مقوله را به عقده‌ها و برخی به عزت نفس پایین داشتن نسبت می‌دهند.