در دین مبین اسلام، تأکید ویژه‌ای بر روی احیا و انجام فریضه مهم امر به معروف و نهی از منکر شده است که در این جلسه ان شاالله بنا داريم به این مسئله از نگاه دین مبین اسلام و آیات و روایات بپردازیم. البته آيات در باب امر به معروف و نهی از منكر بسيار زیاده، ما به ذکر چند نمونه بَسَنده می کنيم. روايات هم همينطور، شما مستحضر هستيد در قرآن کريم بيش از ۱۲۰ آيه مربوط به بحث امر به معروف و نهی از منكر هست. *بعضی آيات مستقيماً با الفاظ امر به معروف و نهی از منكر آمده، مثل آياتی که الآن چندتاشونو خدمتتون هديه خواهيم کرد *بعضی آيات با الفاظ ديگری غير صراحت تاکيد به امر به معروف می کنن مثلاً می فرمايد: وَتَوَاصَوْا بِالْحَقَِّ (عصر/۴) یا می فرمايد: اُدْعُ إِلى سَبِيلِ رَبَِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ (نحل/۱۲۵) و امثال اين‌ها چندتا از اين آيات را خوب است که با هم يك بررسی‌ای بكنيم: از جمله آيه ۴۱ سوره مبارکه حج هست، در ويژگی کسانی که خدا اون ها رو نُصرت میکنه می فرمايد که: الََّذِينَ إِنْ مَكََّنََّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصََّلَاةَ وَآتَوُا الزََّکَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَلِلََّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ اين آيه در تبيين آيه ی قبل از خودش هست که خداوند می فرمايد: وَلَيَنْصُرَنََّ اللََّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ و برای کسانی که خدا وعده نصرت ميده، شرط ميگذاره و ميگه اگر اين چهار تا کار رو انجام داديد منِ خدا نُصرتتون خواهم کرد: اِقامه‌ی صلاه، ايتای زکات، امر به معروف و نهی از منكر همه بايد اين چهار وظيفه رو انجام بدن؛ اين ها چهار شرطِ تحقق و بقای جامعه ی اسلاميست. در واقع به تعبير رهبر معظم انقلاب، اين ها ستون و چهار پايه ی برقراری حكومت اسلامی هست. اگر خدايی نكرده دو تا از اين ها برقرار باشه اما دوتای ديگشون برقرار نباشه، چهارپايه روی دو پايه دوام نخواهد آورد و خدايی نكرده نظام اسلامی ما محكوم به سقوط و فنا خواهد بود. مَثَل در اين آيات بسياره ما می خوايم يكی، دو نكته از هر آيه تبرکاً عرض کنيم خدمت شما! آيه ٧١ سوره مبارکه توبه در صفات مومنين هست: وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ ... در اين آيه خدای متعال شش صفت از صفات رو که مختص مومنين هست و مومنين حتماً بايد اون ها رو داشته باشند نام میبره، از جمله ی اين ها دوتاش امر به معروف و نهی از منكره طبق اين آيه و آيات مشابه، مراجع معظم تقليد می فرمايند که: کسی اگر امر به معروف و نهی از منكر نكند، اين از دايره ی ايمان خارج شده يعنی ديگه نميشه شما بهش بگيد مومن، اين ديگه مومن نيست. پس حواسمون باشه از جمله شرايط کسی که بشه بهش گفت مومن اين است که حتماً امر به معروف و نهی از منكر رو انجام بدهد... باز بحث در اين آيه هم بيشتر از اين هست، ما به همين مقدار بسنده می کنيم. *آيه ۱۱۰ از سوره مبارکه آل عمران رو داريم: کُنْتُمْ خَيْرَ أُمََّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنََّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللََّهِ ... از جمله نكات برجسته ای که در اين آيه هست اين است که: خداوند متعال ويژگی بهترين اُمَّت و برترين اُمَّت بودن اسلام رو، مسلمان ها رو، امر به معروف و نهی از منكر بر می شمارد يعنی می فرمايد: «شما بهترين اُمَّت هستيد که به نفع مردم قيام کرديد، بهترين اُمَّتی که خلق شديد، بهترين اُمَّتی که از دل تاريخ بيرون آمديد شما هستيد ای مسلمون ها، چرا؟ چون امر به معروف و نهی از منكر می‌کنيد. لذا اگر امر به معروف و نهی از منكر نكرديم، ما نبايد ادعای اين رو داشته باشيم که ما برترين اُمَّتيم! نه، برترين اُمَّت بودنِ اُمَّتِ اسلام، اُلگوساز بودن اُمَّت اسلام برای ديگر اُمَم، در صورتی‌است که اين اُمَّت امر به معروف و نهی از منكر بكنه و دائم به فكر مراقبه‌ی از خودش باشه. *خداوند در آيه ۷۸ و ۷۹ سوره مائده می‌فرمايند: لُعِنَ الََّذِينَ کَفَرُوا مِنْ بَنِی إِسْرَائِيلَ عَلَى لِسَانِ دَاوُودَ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذَلِكَ بِمَا عَصَوْا وَکَانُوا يَعْتَدُونَ (۷۸) کَانُوا لَا يَتَنَاهَوْنَ عَنْ مُنْكَرٍ فَعَلُوهُ لَبِئْسَ مَا کَانُوا يَفْعَلُونَ(۷۹) امر به معروف و نهی از منكر بر اُمَّت های قبل از شما هم بر خيلی شون واجب بوده و اون ها هم بخاطر تَرکِش مورد مذمَّت قرار گرفتن وای بحال ما اگر که ما هم خدايی نكرده اين دو واجب رو ترک کنيم، انتظار از ما بيشتر از اون هاست، لذا قطعاً به طريق اُولی مورد مذمت قرار خواهيم گرفت... باز مطلب در اين آيه بسياره آيه ١۶۵ سوره اعراف: بسيار آيه زيبايی هست؛ وقتی عذاب خدا بخواد نازل بشه، (به‌خاطرِ اشاعه ی فساد و فحشا در جامعه)، يک گروه رو خدای متعال از اين عذاب نجات ميده و اِستثنا می کنه فَلَمََّا