اول: ضرورت عقلی امام علی علیه السلام می فرمایند: کسی که امر به معروف و نهی از منکر را با قلب و دست و زبانش انجام نده، مانند مرده ای بی خاصیت در بین زندگان است یکی از ناتوانی هایی که مُرده دارد، عدم توان دفاع از خود هست. شما یک جسد رو بِندازید رو زمین و با پا بِهِش لَگَد بزنید یا با دست بهش مُشت بزنید، قابلیت دفاع از خودش رو نداره! *شاید وجه تشابه در این حدیث همین باشه که : کسی که امر به معروف و نهی از منکر نمی کنه، داره از حق خودش دفاع نمی کنه! با این مقدمه، می خوایم بحث ضرورت امر به معروف و نهی از منکر رو از نگاه عقل بررسی کنیم ببینیم جایگاه امر به معروف و نهی از منکر از پنجره ی عقل بشری چه هست و اهمیت و ضرورتش چطور هست؟ یک نکته ای رو مُقدَّمتاً عرض کنم: بزرگواران، مهمترین فاجعه و خطرناک ترین آسیبی که با ترک امر به معروف تو جامعه اسلامی رُخ میده می دونید چیه؟ اینه که گناه، از گناه بودن می اُفته، عادی میشه، وقتی هم عادی شد به تدریج ارزش میشه استاد تقوی