🔷 #پاسخ_به_شبهه📝
به سند معتبر از امام صادق (علیه السلام) به روايت رسول اكرم (صلی الله علیه و آله) نقل شده است كه: «يا على من و تو و امامان از فرزندان تو سرور خلقند در دنيا و پادشاهند در آخرت.»(10) در عيون اخبار الرضا به سند معتبر از حضرت رضا (علیه السلام) روايت شده كه حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) فرمودند: يا على! تو و فرزندان تو برگزيده هاى خدايند از خلقش.(11)
3- دليل عرفانی:
صرف نظر از اين روايات با دو منظر ديگر مى توان برترى مقام ائمه را بر ساير انبياء اثبات كرد: اول آن كه، بر اساس دلايل متقن عقلى و روايى «انسان كامل» مَثَل اعلى و روح خدايى است كه مخلوق اول و صادر اول مى باشد و از اين جهت بر تمامى انسان هاى ديگر از حيث مقام و منزلت برترى دارد. با توجه به روايات متعدد رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و عترت طاهره او اولين مخلوق بوده اند و از اين رو، مصداق اعلى و حقيقى انسان كامل اند. امام باقر (علیه السلام) به جابر فرمود: اولين مخلوق، حقيقت محمدى (صلی الله علیه و آله) و معصومين است.(12) از معصومان (علیه السلام)، نقل شده است: «ما حالاتى داريم كه هيچ نبى مرسل و ملك مقرب هم به آن راه ندارند.»(13) از سوى ديگر با توجه به اين حقيقت كه امامان به منزله پيامبر اسلامند(14) و نفس آنان نفس نبى اكرم (صلی الله علیه و آله) مى باشد(15) مى توان اذعان كرد كه مقام ائمه (علیه السلام) به دليل قرابت و منزلت و مكنت وجودى با رسول اكرم (صلی الله علیه و آله) از انبياء ديگر برتر است.
امام صادق (عليه السلام) فرمود: «ان اللّه خلق اولى العزم من الرّسل و فضلهم بالعلم و أورثنا علمهم و فضّلنا في علمهم و علم رسول اللّه ما لم يعلموا أو علّمنا علم الرسول و علمهم»؛ خداوند بزرگ، پيامبران اولوالعزم را آفريد و آنان را به وسيله علم و دانش برترى داد و ما دانش آنان را به ارث برديم و خدا ما را به دانش آنان و دانش رسول خدا برترى بخشيد و آنان بهره اى از علم رسول اللّه (صلى الله عليه و آله) نداشتند و ما از علم پيامبران سابق و پيامبر اسلام (صلى الله عليه و آله) برخورداريم.(16) ـ نتيجه: اکثر علمای شيعه قائل به برتری ائمه اطهار بر همه پيامبران به جز پيامبر خاتم می باشند(17) و اين با دلايل عقلی و نقلی ثابت می شود.
ـــــــــــــــــــــ
(1) بقره/ 124.
(2) سجده/ 24.
(3) بقره/ 124.
(4) عيون اخبار الرضا، ج 2، صص 6- 195؛ الكافی، ج 1، ص 199؛ كتاب الحجه، ب نادر جامع، ح 1.
(5) كافی، ج 1، ص 175.
(6) تفسیر صافی، ملاّ محسن فیض کاشانی، دارالمرتضی، مشهد، چ 1، ج 3، ص 198.
(7) آل عمران/ 61.
(8) صحیح بخاری، ج ۶، صص ۲۲۳، صحیح مسلم، ج ۷، ص ۵۹؛ کتاب الفضایل باب معجزات النبی؛ سنن الترمذی، ج ۴، ص ۳۷۰، ح ۵۱۵۶، العقد الفرید، ج ۴، ص ۲۵۱؛ شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۱۱، ص۶۶.
(9) بحار الانوار، ج 39، ص 35.
(10) ترجمه حياه القلوب، علامه مجلسى، اول، دارالاعتصام، 1417 ق، ص 118.
(11) همان، ص 122.
(12) بحارالانوار، ج 61، ص 142.
(13) همان، 79، ص 343.
(14) اصول كافى، ح 702.
(15) موسوعه الامام على ابن ابى طالب، ج 8، صص 9 - 12.
(16) بحارالانوار، ج 26، ص 297.
(17) ر.ك: شيخ صدوق، الهدايه، ص 73؛ شيخ مفيد، مجموعه آثار، ج ، ص93؛ فاضل مقداد، اللوامع الالهيه، ص 343؛ بحار الانوار، ج 26، باب تفضلهم علي الانبياء، ص 267.
3⃣
@fatemeeyeh 🌷