‍ 🌐 ویژه نامه اصول دین 🗃 بخش سوم: نبوت 💠 خاتمه‌ی نبوت عامه 🔰 برگ شانزدهم: ✍🏻 بحث نبوّت عامّه را به حديث شريفی از امام صادق ختم مى‏‌نماييم: ❇️ علیه‌السلام فرمود: به درستی که وقتی ما ثابت کردیم و آفریننده‌ای داریم که بسیار از ما و همه‌ی مخلوقات خود بالاتر و فراتر است و آن خالق و است و ممکن نیست آفریدگان او را مشاهده کنند و او را لمس کنند و با او رابطه‌ی مستقیم بر قرار کنند و با او محاجه و تبادل سخن کنند، ثابت می‌شود که در میان خلق خود دارد که او را به خلق معرفی می‌کنند و آنان را به و آنها راهنمایی می‌کنند و نیز به آنچه آنان در آن است و در ترک آن نابودی آنهاست، رهنمون می‌شوند.¹ 💡 پس ثابت شد که باید از سوی خدای حکیم در میان بندگان او باشند که آنان و از خلق اویند؛ که مودب به حکمتند و مبعوث به حکمتند و با مردم به وجود اینکه در خلق و ترکیب شریکند، در چیزی از حال آنها مشترک نیستند، از سوی مورد تاییدند به . ✅ و این در هر زمانی ثابت است از آنچه انبیاء و رسولان آورده‌اند که عبارت از و است تا زمین خداوند از که با او علمی که دلیل بر او و او باشد خالی نباشد.* 📌 ۱. کافی، ج ۱، ص۲۲۳. * برای مطالعه ی بیانات آیت الله العظمی وحید خراسانی در ذیل این حدیث نورانی به کتاب مقدمه‌ی اصول دین مراجعه شود. ◻️ ☑️ @Fatemyeh_ValiAsr