پست فوق یک مساله سیاسی_رسانهای نیست؛ بلکه بر یک راهبرد دلالت دارد، و آن:
_ جایگاه تاثیر ویژه علوم انسانی بر سرنوشت یک کشور
_ جایگاه تاثیر ویژه اساتید علوم انسانی دانشگاههای سطح یک کشور بر مدیران کلان کشور
بنابراین برای اسلامی کردن خطوط کلان مملکت (اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، مدیریتی و ...)، چارهای جز ورود متخصصان علوم انسانی اسلامی_حوزوی و در دست گرفتن کرسی های تدریس دانشگاهها (به ویژه دانشگاههای سطح یک) نیست. تا هم مدیران کشوری (که غالبا خروجی دانشگاههای بزرگ هستند)، اسلامی متولد شوند، و هم دانشجویان (که اساتید فکر آینده هستند)، اسلامی رشد یابند.
هدانا الله باحسن طرقه
✍ امین دهقانی
✅
@feghheakbar