🔰 در این محفل تفسیری استاد محقق حاج‌آقای موسوی دام‌ظله‌الوارف در ذیل کریمۀ: «وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ» چنین بیان داشتند که: 🔹چه اصراری است که اکثر مفسرین می‌فرمایند در این کریمه «ما»، ماء نافیه است، به این معنا که: تو چه می‌دانی که روز کوبندۀ قیامت چه روزی است. با اینکه باید معنا منطبق با شأن مَن خُوطِب‌َبه انجام گیرد که فرمود‌: «بُعِثْتُ‏ أَنَا وَالسَّاعَةُ كَهَاتَيْنِ‏ وَيَجْمَعُ بَيْنَ سَبَّابَتَيْه؛ بعثت من و روز قیامت مانند این دو است و دو انگشت سبابه را کنار هم قرار دادند» (أمالی مفيد، ص۲۱۱). به این معنا که این دو واقعه یعنی بعثت و قیامت  به هم بسیار بسیار نزدیک‌اند. حال چطور می‌شود که پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله بی‌اطلاع از حقایق قیامت باشد؟! ✅ پس اَنسب به مقام است که در این کریمه «ما» را ما استفهامیّه در نهجِ استعجاب بگیریم، بدین بیان که: تو چگونه و با چه چیزی دانستی که روز کوبنده چیست؟ یعنی تو می‌دانی، ولی چطور و چگونه می‌دانی؟ 🔸 و البته این سوال از مرتبۀ بشری و خَلقی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله است، که جواب در مقام تقدیر از ناحیۀ ایشان این می‌شود که: به مقام نوری و حقّی که همان مقام ولایت مطلقۀ کلیۀ الهیه باشد، به این حقیقت دست یافتم. 📖 جا دارد فضلاء عزیز این دو مرتبۀ ختمیّه را در کریمۀ ۵۲ سوره «شوری» مورد تدبر قرار بدهند: «وَكَذَٰلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ رُوحًا مِنْ أَمْرِنَا مَا كُنْتَ تَدْرِي مَا الْكِتَابُ وَلَا الْإِيمَانُ وَلَٰكِنْ جَعَلْنَاهُ نُورًا نَهْدِي بِهِ مَنْ نَشَاءُ مِنْ عِبَادِنَا وَإِنَّكَ لَتَهْدِي إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ؛ وهمين گونه، روحى از امر خودمان به سوى تو وحى كرديم. تو نمى‌دانستى كتاب چيست و نه ايمان [كدام است؟] ولى آن را نورى گردانيديم كه هر كه از بندگان خود را بخواهيم به وسيلۀ آن راه مى‌نماييم، و به راستى كه تو به خوبى به راه راست هدايت مى‌كنى». #️⃣ 📌 فقه ولایت در اینستاگرام: 🔸https://www.instagram.com/feghhevelayat/ تلگرام: 🔹https://t.me/feghhevelayat ایتا: 🆔 @feghhevelayat