بخشی از گفتار او را می‌خوانید: 🔸یک نوع از #خودبیگانگی در دنیای امروز وجود دارد، زمانی فوئر باخ می‌گفت خودبیگانگی انسان سبب می‌شود کمالات وارزش‌هایی را که باید در خودش جست‌وجو کند، در آسمان ترسیم می‌کند و آن را می‌پرستد. آلان به جای آسمان بزرگ کائناتی که کمالات خودمان را در آنجا ترسیم کنیم و بپرستیم، در آسمانی دنیوی پر از ستاره‌ها ترسیم می کنیم واین #بت‌پرستی_مدرن ماست، ستاره‌ها مطرح می‌شود. نگونبخت مردمانی که دچار ازخودبیگانگی عمیقی هستند تمام ارزش‌های گمشده خود را در همین ستاره‌ها دنبال می کنند و با اینها خودشان را اثبات می‌کنند. 🔹 در جامعه امروز به تعبیر هرویو لژه، #نسیان_جمعی وجود دارد،‌ یعنی بشر نسبت به یکسری ارزش‌ها دچار نسیان جمعی شده‌ایم. انگار به طور جمعی تبانی کرده‌ایم که در مورد ارزش‌ها فکر نکنیم و این نسیان جمعی، این واکنش را دارد که دنبال حافظه‌های کوچک و خرد هستیم. یک ستاره برایش حافظه ایجاد می‌کند و با این حافظه زندگی می‌کند. چون دچار نسیان جمعی است، امر موقت اهمیت پیدا می‌کند و هنجارهای موقت. 🔸به نظرم نتیجه این شده که آلان به جای اینکه شاهد کنش‌های روشنفکرانه و عمیق سیاسی باشید شاهد سلبریزه شدن سیاست و فرهنگ و دانشگاه و حتی روشنفکری هستیم. برخی از این جماعت سیاسی و روشنفکری نیز اتفاقا ستاره بازی در می‌آورند و ادا واطوار سلبریتی کم وبیش از خود نشان می‌دهند و در روزنامه‌ها ومحافل وشبکه‌ها دست وپا می‌زنند تا حس مبهم بحران را بر خود هموار سازند. 💢 قبلاً روشنفکران ماشین جامعه را هل می‌دادند و آلان جامعه به راه افتاده و روشنفکران عقب مانده‌اند و نمی‌توانند به آن برسند. در نتیجه روشنفکری به معنای آن روزی به پایان خودش رسیده... خلاصه شما ومن ایماژهایی از #روشنفکری داریم که در حال زوال است و الان دچار حس حسرت و نوستالژی روشنفکری هستیم. 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ 📲وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام | تویتر