📌 نادولت‌بودن همیشگی صهیونیسم ✍🏻محسن سلگی 🔸لیبرال‌دموکراسی غرب بیش از هرکس با اندیشه‌های کارل پوپر قرابت دارد. مالاچی‌هایم هاکوهن از زبان پوپر نقلی دارد که می‌گفت: «صهیونیسم یک اشتباه عظیم و بزرگ بود و تشکیل اسرائیل یک خطای تراژیک و تلخ. در میان تمام کشورهایی که از تمدن اروپایی بهره بردند تنها اسرائیل و آفریقای جنوبی‌اند که قوانین تبعیض نژادی دارند. این درست است که یهودیان علیه نژادپرستی آلمانی‌ها بودند اما نژادپرستی صهیونیست‌ها به مراتب از نژادپرستی آلمانی‌ها پا را فراتر گذاشته است.» اگر امروز پوپر زنده بود و جنایات رژیم‌صهیونیستی را که رکورد جنایت تاریخ بشری را شکسته است می‌دید، شاید از لیبرال‌دموکراسی هم شرم می‌کرد؛ دستکم از لیبرال دموکراسی به معنای دولتی آن؛ چراکه ملت‌های غربی بارها در برابر صهیونیسم ایستاده‌اند. 🔹آرنت نیز دگماتیسم را ریشه صهیونیسم و توتالیتاریسم می‌دانست. او با همگون‌خواهی، نژادپرستی و ناسیونالیسم حاکم بر یهودیان صهیونیست مخالفت می‌کرد: «آن دسته از یهودیانی که دیگر به طریقی سنتی به خدا ایمان ندارند اما همچنان خود را به‌نحوی از انحاء برگزیده می‌دانند، فقط این اندیشه را در سر می‌پرورانند که طبیعتا بهتر یا عاقل‌تر یا طاغی‌تر از دیگرانند یا نمک جهانند و این چیزی نیست مگر نسخه‌ای دیگر از خرافه‌های نژادپرستانه» 🔸آرنت با قوت هرچه تمام احتجاج می‌کند که مخاطرات ایجاد دولتی بر مبنای اصول حاکمیت یهودی صرفا آتش معضل بی‌دولتی را شعله‌ورتر می‌سازد، معضلی که در پی جنگ جهانی اول و دوم به‌نحو فزاینده‌ای وخامت یافته است. آرنت در ابتدای دهه ۵۰ می‌گفت اسرائیل در نتیجه‌ اشغال استعمارگرایانه و با تبانی ابرقدرت‌ها و بر مبنای شرایط شهروندی‌ ضددموکراتیک تأسیس شده است. اما در دهه ۳۰ دل‌نگرانی او این بود که یهودیان دارند به‌نحو فزاینده‌ای به مردمانی بی‌دولت بدل می‌شوند؛ آوارگی فلسطینی‌ها در دهه ۴۰ و اوایل دهه ۵۰ سبب شد آرنت بکوشد شرحی جامع‌تر از بی‌دولتی به دست دهد. 🔎#بازتاب_اندیشه 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ 📲وب |ایتا | تلگرام | اینستاگرام |توییتر