📝 #یادداشت 🔻پرورش انسان موحد، هدف نهایی روانشناسی اسلامی 🔸روانشناسی با سپری‌‌کردن دوره‌های مختلف، به قابلیتی دست یافته است که اکنون بهتر می‌تواند برخی ابعاد روان‌شناختی آموزه‌های دین و البته نه همه آن را درک کند. دین و آموزه‌های دینی تغییری نکرده‌اند؛ آنچه تغییر کرده، دانش روانشناسی است. 🔸 آموزه‌های دینی در موضوع انسان و تحلیل رفتارها و فرایندهای روانی او و همچنین در پرورش انسان‌های سرآمد و فرهیخته، به‌مثابه منابعی غنی هستند که کشف و استفاده از آنها نیازمند دانش پیشرفته و رشد علمی است. 🔸امروزه روانشناسی علاوه بر رشد بسیار خوب در روش و فنون روان‌درمانی، به رشد معرفتی نیز دست یافته که بر اساس آن می‌تواند این بخش از قابلیت‌ها و ظرفیت‌های دین را نیز درک کند و از آن بهره ببَرَد. اینجاست که روانشناسی مبتنی بر معارف اسلامی معنا پیدا می‌کند. 🔸روانشناسی مبتنی بر دین و فرهنگ بومی، نه سخن ما، بلکه سخن پیروان دیگر ادیان و مکاتب نیز هست؛ مثلاً در مسیحیت، جیمز استالکر کتاب روانشناسی مسیحی و اریک جانسون کتاب مبانی مراقبت روح: طرحی برای روانشناسی مسیحی را نوشته‌اند. 🔸در یهودیت، سیمور هافمن کتاب روان‌درمانی و یهودیت و آرون رابین‌ویتز کتاب یهودیت و روانشناسی: رویکرد تعاملی را نگاشته‌اند. در بودیسم نیز کالوپاهانا کتاب اصول روانشناسی بودایی را نوشته و پیکرینگ در کتاب منابع تجربه، حدود ۱۰ مقاله درباره روانشناسی بودایی آورده است. ✍️نویسنده: حجت‌الاسلام‌والمسلمین عباس پسندیده 🔻ادامه مطلب در لینک زیر: 🌐http://fekrat.net/1829 📌کانال فکرت؛ 🆔@fekrat_net