📝 🔻 پیوندهای 🔹این ایده که حرم را به‌عنوان یک ببینیم به‌نظرم می‌تواند امکان‌های جدیدی را در تحلیل و به‌ویژه سیاستگذاری پیش‌روی ما قرار دهد. 🔹اما اگر این امر به این معنا باشد که ما حرم را فقط و فقط به‌عنوان یک نهاد اجتماعی ببینیم و فارغ از حقیقتی که در حرم وجود دارد، صرفا کارکرد اجتماعی آن را مورد اشاره قرار دهیم و بر این اساس برایش برنامه‌ریزی داشته باشیم، فکر می‌کنم [در این صورت] بعدا یک‌سری نواقص در این نوع تحلیل ایجاد خواهد شد. 🔹پدیده‌ای به‌نام ، حقیقتی دارد که آن حقیقت به محضر امام رسیدن، ‌امام را شفیع قرار دادن و به امام پیوستن و یکی شدن با امام است. 🔹وقتی روی این زیارت، یک ساختار و ساختمان و سازمان بنا می‌شود و یک محیط جغرافیایی از این منسکی که وجود دارد حمایت می‌کند، در‌واقع جنبه‌های اجتماعی را برای ما تامین می‌کند وگرنه هر کسی می‌تواند زیارت را در گوشه خانه خود هم انجام دهد. 🔹اما وقتی ما حرمی داریم که مراقد شریف ائمه معصومین و اولیای الهی است، جایی را به‌لحاظ ساختار و سازه‌های تمدنی تعبیه کرده‌ایم که انسان‌ها بتوانند دور هم جمع شوند. ✍️نویسنده: دکتر محمدهادی همایون 🔻ادامه مطلب در لینک زیر: 🌐http://fekrat.net/2093 📌آدرس کانال؛ 🆔@fekrat_net