📋 🔻فهم اربعین در چارچوب مفهوم اجتماعی 🔹البته می‌توان تعبیر اخلاقی را برای این فضا به کار برد، ولی به همان معنایی که «اوتو» و دیگران در بحث قدس و قدسیت گفتند، اینجا چیزی فراتر از مسئله اخلاق ظاهر شده است. 🔹در تعاملات بین انسان‌ها و شور و اشتیاق وصف ‏ناپذیری که در خدمت کردن به مردم و دیگران در آن‌ها دیده می‌شود جنس متعالی‌تری از اخلاق به چشم می‌خورد. 🔹این جنبه اساسی این مسئله است که حتی ما در مراسم حج هم نمی‌بینیم. 🔹البته انسان‌ها در مراسم حج، کم و بیش تجربه‌های مشابه این را داشته و دارند؛ تجربه‏‌ای نه لزوماً اخلاقی ولی از جنس فرا اخلاقی که قدسی است، ولی ویژگی منحصربه‏‌فرد حج نیست؛ یعنی یک نفر می‌تواند به حج برود و در حج درگیر شود، ولی این تجربه را نداشته باشد. 🔹بعضی از افرادی که به حج می‌روند چهره‌های بدی از حج در ذهنشان می‌ماند. مثلاً اگر شما در مشاطه یا منا تردد کنید، می‌بینید جاهایی که سرها را می‌تراشند، به لحاظ فیزیکی محیطی آلوده و به یک معنا اشمئزازآور است، یعنی اگر آدم در فضای معنوی خودش قرار نگیرد و این محیط را ببیند، تجربه خوبی برایش نخواهد بود. 🔹ولی در مورد اربعین این‏گونه نیست و آن چیزی که همه را نسبت به این حادثه حساس کرده بعد اخلاقی یا، به تعبیر درست‌تر، بُعد معنوی آن است. 🔹اگر مردم عراق چنین حسی را به هر دلیلی پیدا نمی‌کردند و مداخله نمی‌کردند، شاید ما این قابلیت‌های عجیبی را که به این حادثه نسبت می‌دهیم نسبت نمی‌دادیم. 🔹بنابراین، اینکه ما یک ظرفیت تمدنی فوق‌‏العاده در این حادثه می‌بینیم به همین دلیل است. ✍️نویسنده: حسین کچویان •┈┈┈┈┈••✾••┈┈┈┈┈• (ع) 🔻ادامه مطلب در لینک زیر: 🌐http://fekrat.net/2280 📌آدرس کانال؛ 🆔@fekrat_net