📻 | درآمدی بر عرفان عاشورایی و عرفان حسینی 🎙حجت الاسلام والمسلمین دکتر احمدحسین شریفی ✔️دو دید که در تاریخ تشیع خیلی پر بسامد است؛ یکی تقویت، ترویج و برجسته‌سازی بُعد تراژیک حادثه عاشورا؛ بعد دیگر بُعد غم، اندوه و گریه که این بُعد در جای خود کارکردهای بسیار مثبت و مفید داشته است. ✔️بُعد غم و اندوه مورد تأکید اهل‌بیت «علیهم ‌السلام» هم بوده و روایات فراوانی در فضیلت گریه برای اباعبدالله (ع) و عزاداری و اقامه عزا بر ایشان وارد شده است و این روایات تماماً ارزش ویژه گریه بر اباعبدالله را روشن می‌کند و طبیعتاً در فرهنگ شیعی این فضا هم برجسته بوده و از نگاه جامعه‌شناسی اقلیت هم جای بحث دارد. ✔️به‌نظر بنده شیعه راهبرد خوبی را برگرفته که بعد از شهادت اباعبدالله گریه، حزن، اندوه و ابعاد تراژیک پیام عاشورا را برجسته کرده و عواطف خود را دائماً نسبت به حق‌طلبی، عدالت‌گستری و مبارزه با ظلم و ظالمان زنده نگه داشته است. ✔️البته این بعد ظرفیت تحریف و استعدادی برای انحراف و کج‌اندیشی و کج‌روی هم دارد و متأسفانه عدۀ زیادی در طول تاریخ وجود داشتند که از این مسأله سوء استفاده کردند و بیش از اندازه لازم، بر این بعد تأکید کردند و درحال حاضر هم از برنامه‌های تهاجم فرهنگی علیه قیام اباعبدالله (ع) همین موضوع است. 👇ادامه مطلب در لینک زیر: 🌐 fekrat.net/?p=5162 🆔 @fekrat_net